31 december 2006

Oudejaarsavond

't Is altijd een gedoe, die oudejaarsavond. Wie nodigt wie uit en zo ja waar? Dit jaar hebben we er ons eens niet druk in gemaakt. Twee weken geleden wisten we dus nog niks. Maar kijk, het is goed gekomen. Het is bij ons en we vieren met J & I.

Een rustige oudejaarsavond dus, maar wel een hele lange. Want we beginnen er binnen een uur of twee al aan. Een hele lekkere ook. Geen fondue of gourmet dit jaar. Geen kant-en-klare schotels van de traiteur of kaas en wijn (al zou dat laatste zéker op mijn veto gebotst zijn). Neen, we maken alles zelf. Een uitgebreide reeks hapjes en als hoofdgerecht eendenborst met een waaier van groenten en handgesneden frietjes (dat wordt een taakje voor mij). Dat alles wordt natuurlijk aangelengd met passend nat (dat, gezien we met de helft zwangere vrouwen zijn, bijna exclusief door de mannen zal genuttigd worden) en afgesloten met zelfgemaakte limoensorbet. Kokkerellen als entertainment. SOS Piet mag fier zijn.

Het zal smaken en we gaan ons amuseren. Ik hoop voor u ook zoveel! En indien niet, sluit maar aan. Plaats en (op de eendenborsten na) spijs en drank genoeg!

Tags: ,

30 december 2006

Zolder

Ik had gisterenavond al de boodschappen gedaan voor de festiviteiten morgen. Het is zalig winkelen in de Colruyt om half negen op een vrijdagavond, weet ik sinds vorige week. Een heerlijk dagje niksen, denk je dan. Dat was natuurlijk buiten A gerekend die deze middag, terwijl W genoot van zijn dutje, besloot om de zolder op te ruimen. Beginnen met opruimen wel te verstaan, want onze zolder is een slagveld. De ene helft staat vol met resten bouwmateriaal, de andere met dozen die onze ouders ons cadeau deden toen we drie vier jaar geleden naar hier verhuisden. En zeggen dat hun zolder (toch die van mijn ouders) drie keer zo groot is, proper afgewerkt en nu zo goed als leeg is.

Opruimen dus. Ook ik ontsnapte er niet aan. Want A liet in niet mis te verstane bewoordingen weten dat ook mijn assistentie verreist was. De helft van die dozen is natuurlijk van mij.

Twee uur opruimen leverde een tiental dozen voor de papiercontainer op, één overvolle doos voor de kringloopwinkel (al betwijfel ik wel of ze kopers zullen vinden voor Norton Utilities 3.0 for Mac of mijn oude Supra 14.4 bps modem), één doos herinneringen, een paar dozen met boeken waar ik al jaren niet meer in gelezen heb maar toch niet wil wegdoen en nog altijd te veel dozen waar "te sorteren" op staat. We hebben dus nog wel even werk. En ik vergeet natuurlijk ook nog die stapel dozen waarmee je een middelgrote videotheek kan vullen. Ja, ik heb een paar jaar een abonnement op Canal+ gehad en ik kocht destijds videocassettes in 't groot aan in de Makro.

Ook nog een doos gevuld voor de volgende rommelmarkt. Geen schatten, maar wel een hoop cd's en pop- en rockmemorabilia (foto's en dia's) uit een vorig leven die waarschijnlijk wel een paar euro's kunnen opleveren. En ja, ik ken eBay. Waar dacht je dat die doos met Apple-posters vandaan kwam? (Ja, lach maar. Die Think Different-posters worden vandaag op eBay anders wel voor grof geld verhandeld, zelfs de reproducties.) Misschien moet ik eBay ook maar eens van een andere kant leren kennen.

Tags: , , ,

29 december 2006

Stanley Kubrick

Vandaag zijn we eindelijk in het Caermersklooster geraakt voor de tentoonstelling over Stanley Kubrick. Wow. Ik was duidelijk niet voorbereid op de omvang. Om twaalf uur waren we binnen, om drie uur ging de GSM. "Waar zit je ergens?". Ik had net de zaal over "2001: A Space Odyssey" afgewerkt en A was een uur eerder met buikkrampen (die niks met de expo te maken hadden) vertrokken. "Dan heb je nog wel even werk ...". De laatste zalen, over "The Shining", "Barry Lyndon" (en de nooit verfilmde "Napoleon" en "The Aryan Papers") en "Eyes Wide Shut", dan maar op een drafje gedaan.

Veel goesting gekregen om verschillende films van Kubrick te (her)bekijken. Ter plekke 2001, dat ik alleen nog maar in stukken en brokken op tv heb gezien, aangeschaft. "Full Metal Jacket" heb ik destijds in de bioscoop gezien, "Eyes Wide Shut" op DVD. En "Dr. Strangelove Or: How I Learned To Stop Worrying And Love The Bomb" in de schoolbioscoop van de Broeders van Liefde in Zwijnaarde (nu Sint-Paulus). Tijdens het derde middelbaar, denk ik.

Een aanrader dus. Maar u zal zich moeten reppen want op 8 januari verhuist de expo naar Londen of New York (ik wil er van af zijn). Ook gesloten op 31/12, trouwens.

Tags: , ,

28 december 2006

Scepsis

Een wonderdokter. Zo noemt A onze osteopaat. Zelf vind ik osteopathie nog altijd een beetje voodoo. Baat het niet, dan schaadt het ook niet, zo beweert toch de volksmond. Maar dat is het hem juist. Een jaar of vijf geleden liep ik (te) lang rond met lage rugpijn. Uiteindelijk liet ik mij door de osteopaat behandelen. Na een sessie of drie was ik inderdaad van mijn rugpijn verlost. Maar wat later kreeg ik last van duizeligheid (of beter gezegd "ijlhoofdigheid", want ik had geen last van evenwichtsstoornissen). Helaas was dat probleem niet in een-twee-drie opgelost. Uiteindelijk, na anderhalf jaar, ging het gewoon vanzelf over.

Even wou ik de afspraak vanavond nog afbellen. Want met mijn rug ging het al veel beter. Daar dacht de osteopaat duidelijk anders over. Mijn twaalfde rib "zat vast" en had ook een wervel mee getrokken. Of zoiets. Ik geloof het graag. Maar met die ene beurt zou het opgelost moeten zijn.

Ook W ging mee vanavond, "voor controle". Een trauma opgelopen tijdens de geboorte? Die lelijke vallen van de afgelopen maanden? Possibly. Nog twee sessies en dan zouden alle 33 stukjes (bij benadering) van zijn schedel terug op hun plaats moeten zitten. En dan moeten ook zijn aanhoudende snotneus (bij W gaan de verkoudheden naadloos in elkaar over) en diaree voorgoed tot het verleden behoren. En besparen we hem op latere leeftijd daarenboven ook leerproblemen en karakterstoornissen.

Ietwat groggy, 130 euro armer, maar vooral hoopvol, keerden we huiswaarts.

Tags: ,

27 december 2006

Vaatwasser (bis)

Vlak voor kerstavond liet onze vaatwasser het afweten. "-30" stond er op het display. Wat, volgens de handleiding, zo veel wou zeggen als "Het beveiligingssysteem tegen wateroverlast is in werking getreden". En ook: "Neem contact op met de service-afdeling". Beetje verontrustend, want onze AEG F Silence is nog geen maand oud.

Kerstavond vierden we op verplaatsing maar toch maar meteen Vanden Borre gebeld. Na een kwartier "on hold" naam en telefoonnummer ingesproken op het antwoordapparaat. Op tweede kerstdag belden ze 's ochtends vroeg al terug. Dat ze donderdag iemand zouden sturen. Prima. Gisterennamiddag had ik ze nog eens aan de lijn. Of het zou passen als er direct nog iemand langs kwam. Natuurlijk. Nog geen kwartier later ging de bel al.

Even voordien had ik gezien dat de afvoerdarm van de vaatwasser "verdwenen" was. Die beveiliging had dus goed gewerkt en ons een ondergelopen keuken bespaard. Na een kwartiertje was de klus al geklaard. We kregen er van de vriendelijke hersteller nog enkele gouden tips bovenop. Weg met de all-in-one tabletten. Voortaan dus apart zout, spoelglansmiddel en bij voorkeur afwaspoeder in de machine. Kost alles samen minder dan de Sun-tabletten en onze vaatwasser zal er wel bij varen.

U heeft goed gekozen. Uw akte van vertrouwen. Er is allemaal geen woord van gelogen. Neen, ik ben niet gek. Als we nog eens een huishoudtoestel nodig hebben, weten we meteen waar naartoe.

Tags: ,

26 december 2006

Live Free or Die Hard

Voilà, de eerste film op mijn "niet te missen"-lijstje voor 2007. Live Free or Die Hard, de vierde Die Hard. Deze keer nam Len Wiseman (van de Underworld-films) plaats in de regisseursstoel. Met naast Bruce Willis (duh) ook Justin Long in één van de hoofdrollen. Long kennen we intussen allemaal als de Mac uit de Amerikaanse "I'm a Mac, i'm a PC"-reclamecampagne van Apple.

Wel nog even wachten, want Live Free or Die Hard gaat pas op 4 juli 2007 in première in de Amerikaanse bioscopen.

IMDB
Wikipedia

Tags: , , , ,

22 december 2006

Krak

Op een grote paddestoel vol met witte stippen zat kabouter Pinnenmuts heen en weer te wippen. Krak, zei de paddestoel met een diepe zucht, allebei de beentjes vlogen in de lucht.

Ja, ik ken het weer van buiten. Al zing ik tegenwoordig vaker "In een klein stationnetje" en "Broeder Jacob", het lievelingsliedje van W. Hij zingt zelfs al de eerste en laatste (Bim bam bom!) regel mee.

Krak, dus. Dat deed mijn rug toen ik deze morgen W optilde. Hij stond snel met beide beentjes terug op de grond. Echt krak deed het niet. Maar ik heb wel geweldig hard gevloekt toen ik die hevige pijnscheut door mijn rechterzij voelde trekken. Great timing, zo vlak voor het verlof. En het feit dat ik vandaag negen uur op een niet al te comfortabele bureaustoel heb doorgebracht, heeft niet geholpen. Benieuwd hoe we morgen gaan opstaan. Als het niet veel erger wordt, hou ik het nog wel uit tot woensdagavond. Hopelijk doet de osteopaat dan wonderen.

Tags: ,

21 december 2006

Music for Life

Music for Life is ondertussen halverwege. Fijne radio is het in ieder geval, maar zoals ik eerder al schreef, die hongerstaking (al wordt dat nu veel minder expliciet uitgespeeld dan tijdens de eerste aankondiging) vind ik nog altijd niks. Waarom werden de drie presentatoren niet een week lang op een strikt dieet van boterkoeken, pizza en frieten gezet? Misschien had McDonalds wel enkele miljoenen veil om van hun ongezonde imago af te geraken?

Neen, dat vasten is nergens voor nodig. En ik ben blijkbaar niet de enige die daar zo over denkt. Ook het lief van 3FM-presentator Giel Beelen, die al voor het derde jaar op rij in het Nederlandse glazen huis zit (StuBru leenden het concept voor Music for Life bij 3FM), deed er haar beklag over, lazen we op DSO. Maar dan wel om andere redenen.

"Als hij uit dat huis komt, is hij zo slap als wat. Dan mag ik weer verpleegster spelen." Een bezoek aan de schoonouders van Giel na de opsluitactie was vorig jaar geen succes. "Ik had er niks aan. Giel zei geen woord en hing uitgemergeld op de bank."

Dat belooft voor de significant others van Peter, Christophe en Tomas. En op De Soete na, hebben de heren zo al niet veel op overschot.

Tags: , ,

20 december 2006

Echo 3

Bijna was er geen filmpje geweest van de derde echo van onze nummer twee. Niet omdat de videorecorder van de gynaecoloog het liet afweten. A was onze cassette vergeten in de wachtzaal. Gelukkig hebben wij een vriendelijke gynaecoloog want zelf kon ze de cassette natuurlijk niet snel eens gaan halen. Ahem.

Alles zag er prima uit. Bijna zeventien weken nu. Het zal waarschijnlijk de laatste keer zijn dat #2 helemaal te zien is op de echo. Doorspoelen naar 00:50 want #2 zit op zijn/haar duim te zuigen (of in zijn/haar neus te peuteren?). Wel lastig die "zijn/haar". We zijn er dus nog niet uit of we het nu op voorhand willen weten of niet. Nieuwsgierig ben ik wel. Ik heb gisteren zowat het ganse filmpje in slow motion bekeken, op zoek naar een aanwijzing.

Tags: , ,

19 december 2006

Huilbaby

Was de bloemkool hem misvallen? De voorbode van een buikgriepje (het rommelt ook nog altijd een beetje in mijn eigen buik)? Keelpijn? Er was alleszins iets mis. W kan ons natuurlijk zelf nog niet vertellen wat. Om half elf werd hij hysterisch wenend wakker. Oei. Een flesje kon even wat troost brengen maar iets na middernacht begon het opnieuw. Samen vielen we bijna in slaap na een paar afleveringen Hopla. Maar terug in zijn bedje ging het weer mis. Gelukkig had A wel opgelet tijdens de les babymassage. Ook dat bleek echter geen wondermiddel. Als hij echt pijn had, dan zou die suppo toch moeten werken. Dus lieten we hem maar wenen. Slapen deden we niet, maar we lagen toch tenminste in ons bed. Uiteindelijk zijn we alle drie, iets na drie uur uitgeput in slaap gevallen.

Misschien had W gisteren toch helemaal geen buikpijn. Want vanavond begon hij al geweldig misbaar te maken toen we naar boven brachten. En na een half uur lag hij nog altijd te krijsen. Slechte gewoontes kweek je zo snel toch niet? Laten huilen, af en toe eens gaan kijken, proberen troosten, zeker niet uit zijn bedje halen. Zo staat het toch in de handleiding. Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Zelfs met de babyfoon uit en de tv op luid, hoorde ik hem nog. En dat wil wat zeggen. A is daarnet dan maar alleen naar de gynaecoloog vertrokken. Dat konden we de babysit niet aandoen. Natuurlijk was A nog maar goed en wel de deur uit of het werd plots stil boven. En dat is het nog altijd. Hout vasthouden.

En zo mis ik al de tweede afspraak bij de gynaecoloog op rij. Hopelijk laat zijn videorecorder het straks niet afweten.

Tags: , , ,

17 december 2006

Autosalon

Veel bijgeleerd gisteren. Wie zaakjes wil doen moet niet naar het autosalon. Daar worden tegenwoordig zelfs geen auto's meer verkocht. Wie vandaag al van de saloncondities wil genieten stapt dus gewoon de eerste de beste autodealer binnen. We hebben er gisteren drie bezocht. Citroën (voor de Berlingo), Peugeot (voor de Partner, uiteraard) en Renault (Kangoo).

Het ziet er naar uit dat we binnenkort opnieuw met een Partner rondrijden. Net geen nieuwe. Een ex-demomodel. Dat zijn wagens die de garages aankopen als vervangingswagen en na zes maand terug van de hand doen. Met minder dan 10.000 km op de teller. Geen slechte deal, want zo kunnen we voor de prijs van een nieuw benzine-model een net geen nieuwe diesel kopen.

Een goede deal, maar toch nog altijd bijna 3000 euro meer dan we (stilletjes) gehoopt hadden. Natuurlijk kunnen we nog altijd voor het basismodel kiezen. Maar twee schuifdeuren en airco leken ons toch een noodzaak. Vreemd hoe snel je aan die dingen went.

De prijsverschillen tussen deze drie wagens zijn trouwens opmerkelijk klein. En wat heeft het vergelijkend onderzoek ons verder nog geleerd? De Berlingo is natuurlijk een kloon van de Partner. Volgens sommige kwatongen een minder goeie (zo zou de ophanging van de Berlingo van minder goeie kwaliteit zijn dan de Partner). En hij kost evenveel als een Partner, in tegenstelling tot wat ze ons in de Citroën-garage probeerden wijs te maken. Net niet tot op de euro. En de Kangoo? Op het eerste zicht lijkt die toch iets minder ruim dan een Partner. Maar wat me vooral opviel is de geur. Een nieuwe Partner ruikt heerlijk. Maar een Kangoo stinkt. Echt. Ja, soms zit het verschil in kleine dingen.

Tags: , , , , , , ,

Zaterdagavond

Lang, lang geleden werd ik altijd erg lastig als ik op een zaterdagavond geen plannen had. Misschien dat ik het daarom nog altijd moeilijk heb om in het weekend voor middernacht in mijn bed te kruipen. Ja, ook tijdens de week, maar da's een ander verhaal. There's a first time for everything, want gisterenavond zat ik, zeggen en schrijven, om tien uur (!) in mijn bed.

Eigenlijk ging het licht zelfs al om acht uur uit. Als een blok in slaap gevallen voor de tv. Niet zomaar een dutje, neen. Diep in slaap. Met gesnurk (nochtans niet van mijn gewoonte) en alles. Wist A me te vertellen. Die het om tien uur dus welletjes vond en mij kordaat naar boven stuurde. Ze wist niet waar ze het had toen ik haar zonder protesteren volgde.

Ja, de winterstop komt niet ongelegen. Maar waarschijnlijk zijn het gewoon die paar glaasjes teveel op vrijdagavond die me de das hebben omgedaan. We zijn natuurlijk geen twintig meer. Ja, lach maar.

Tags: ,

13 december 2006

Partner

A gaat haar geluk elders zoeken. En dus zit ik, sneller dan gedacht, zonder Partner. Ja, met hoofdletter. Want ik heb het natuurlijk over onze Peugeot Partner. Nu, echt de onze was het niet. Maar ik zal hem toch missen.

Eigenlijk heb ik bijna geen ervaring met het kopen van auto's. Mijn Visa kreeg ik cadeau en mijn Jetta kocht ik na een gouden tip van mama. Eigenlijk hebben we wel snel a new set of wheels nodig. De kerstvakantie komen we nog wel door zonder, al zal dat af en toe behoorlijk inconvient zijn. Het autosalon begint voor ons dus zeker een maand te laat. Al zie ik ons ook niet meteen een écht nieuwe wagen kopen.

En nu ik toch over mijn partner begon. We hadden vandaag iets te vieren. Negen jaar samen. Ik herinner mij de volle maan nog alsof het gisteren was. De 13de hoeft niet altijd ongeluk te brengen, wou ik hier nog bijschrijven. Maar dan zou ik natuurlijk vergeten dat we twee jaar geleden op 13 december te horen kregen dat A, toen zwanger van W, toxoplasmose had opgelopen. En ook vandaag catalogeren we maar beter onder de baaldagen. Ooit schrijven we daar wel nog eens iets over. Maar nu heb ik mezelf een afkoelingsperiode opgelegd. En voor u zich nodeloos ongerust begint te maken, het heeft in de verste verte niks met A of zwangerschappen te maken.

Tags: , ,

11 december 2006

Proficiat, Dick

Een fait divers dat vorige week de voorpagina's van de Amerikaanse kranten haalde. Mary Cheney (37), de lesbische dochter van vice-president Dick Cheney, is zwanger. En zo wordt Dick voor de zesde keer grootvader. Proficiat! Mary Cheney noemt haar relatie met haar partner, met wie ze al 15 jaar samen is, "een huwelijk".

Het is natuurlijk alleen maar nieuws omdat George Bush en Cheney in de aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2004, campagne voerden met een voorstel om in de Amerikaanse grondwet in te schrijven dat "het huwelijk een verbond is tussen een man en een vrouw". En het is toch wel straf dat Mary Cheney destijds actief meewerkte aan de campagne voor de herverkiezing van Bush-Cheney.

Hoe dan ook, nieuws waar we vrolijk van worden. Als nu ook nog een van de kinderen van Alexandra Colen zich out als holebi, dan trakteer ik (wie nog eens goed wil lachen kan ik van harte deze verzameling citaten van het Vlaams Belang-parlementslid aanbevelen). Er zijn er ondertussen al een paar aan het huisarrest ontsnapt. De kinderen van Colen krijgen namelijk thuisonderricht. Want, zo lazen we in De Standaard:

"We willen onze kinderen niet toevertrouwen aan door de overheid gecontroleerde scholen waar drugs en geweld alomtegenwoordig zijn en waar ze politieke correctheid en socialisme krijgen ingestampt."

Maar om met een positieve noot te eindigen, vorige maand werd Zuid-Afrika het vijfde land ter wereld waar mensen van hetzelfde geslacht in het huwelijk kunnen treden. Na Canada, Spanje, Nederland en België. Toch iets om fier op te zijn.

Tags: , , , , ,

09 december 2006

Manusje-van-alles

De jobkranten, het is niet meteen vrolijke lectuur tegenwoordig. Het is werkelijk duizelingwekkend wat er allemaal gevraagd wordt. En dan heb ik het niet over talen- of informaticakennis. Neen, het lijkt wel alsof bedrijven allemaal op zoek zijn naar supergetalenteerde manusjes-van-alles. Iedereen wil een afwisselende job. Maar ze moeten natuurlijk niet overdrijven.

Een mooi voorbeeld vonden we daarnet nog op de VDAB-website: "Redacteur M/V gezocht". Leest u even mee:

U staat in voor het leiden van de redactie van een magazine voor hedendaagse kunst dat werkt op internationaal niveau, ook het samenstellen van de edities in samenwerking met internationaal samengestelde redactieraad behoren tot uw takenpakket. U contacteert kunstenaars, auteurs en vertalers. U redigeert teksten en vertalingen.

Tot daar geen probleem, zeker niet voor iemand met interesse in hedendaagse kunst. Maar het gaat verder:

U staat in voor het begeleiden van visuele en tekstprojecten naar lay-out, voor het begeleiden en opvolgen van het drukproces. Tot uw takenpakket behoren ook nog de coördinatie van communicatie en distributie van het tijdschrift (internationaal), de prospectie en onderzoek op internationaal niveau, de communicatie over de publicatie gericht op collegae en studenten, ...

Ook dat is niet echt onoverkomelijk. Maar er volgt nog een leuke uitsmijter:

Bijkomend ook het opmaken van begroting en financiële planning en het opstellen en coördineren van subsidiedossiers. Ook werven van sponsors en advertenties.

Tot daar de functieomschrijving. Bij "Verwacht" lezen we de gebruikelijke blabla over talenkennis, "zelfstandig en in teamverband werken", "creatief en vindingrijk" en "stressbestendig en goed om gaan met hoge werkdruk". Er wordt ook minimum 5 jaar ervaring gevraagd.

Eigenlijk zoeken ze dus een redacteur, lay-outer, boekhouder en een fondsenwerver in één. Het lijkt wel een reclame voor de nieuwe Sun-tabletten. En het beste moet nog komen. Dit is niet eens een fulltime job. Neen, hoor. 80%. En maar een contract voor een jaar, "met mogelijke verlenging".

Nog een geluk dat ik niet op zoek ben naar werk, of ik zou er nog depressief van worden.

Tags: ,

07 december 2006

Kerstboodschap

Jammer dat dit bij ons nog altijd geen navolging heeft gekregen. Al sinds 1993 zendt de Britse tv-zender Channel 4 (C4 voor de vrienden) een alternatieve kerstboodschap uit. Zo mochten onder meer Sharon Osbourne, Ali G, de Amerikaanse dominee en burgerrechtenvoorman Jesse Jackson en zelfs The Simpsons, de voorbije jaren weerwerk bieden aan Queen Elizabeth op de BBC.

Dit jaar is het de beurt aan Khadija, een in Zimbabwe geboren Britse vrouw die al tien jaar de niqab draagt. De niqab is een volledige sluier die alleen de ogen onbedekt laat. Een mooi grafiekje met de verschillende hoofddoeken en sluiers die moslimvrouwen dragen, vond ik trouwens hier. Ja, we leren bij.

Nog meer dan in ons land (alhoewel), domineerde het dragen van hoofddoeken en andere religieuze symbolen het voorbije jaar het nieuws in Groot-Brittannië.

Dat er problemen worden gemaakt van volledige sluiers zoals de niqab (en zeker de boerka) kan ik best begrijpen. Maar voor de rest? Van dresscodes word ik lastig, zelfs een beetje opstandig. En dan gaat het nog alleen maar over onnozelheden zoals gala-toestanden (nooit naar toe geweest) en het dragen van een das (ik had er ooit één, een lelijk paars geval dat ik alleen tijdens de mondelinge examens in het eerste jaar van de unief rond mijn nek stropte).

Tags: , , , , ,

06 december 2006

Duizend woorden

Een foto zegt meer dan duizend woorden. En bewegend beeld nog zoveel meer. De foto kreeg u al te zien. Nu ook de filmpjes.

Wie aandachtig kijkt, merkt dat ergens halverwege het filmpje het beeld even wegvalt. Dat komt omdat u voor de onderbreking naar een inwendige echo kijkt, daarna naar een uitwendige. Misschien minder goed te zien maar tijdens zo'n echo wordt er druk gemeten en geteld. Lengte, hoofdje en nekplooi. Allemaal dik in orde. En onze nummer twee heeft ze alle vijf. Vingertjes, that is.

Om u een idee te geven van hoe snel het allemaal wel gaat moet u maar eens naar het garnaaltje op de eerste echo (genomen op 19 oktober) kijken.

Onze gynaecoloog doet het nog met een videorecorder. Dus heb ik de onze vorig weekend van onder het stof gehaald. En via een kleine omweg, de DVD-recorder, belandden de eerste twee echo's veilig en wel op de iMac en nu dus ook op YouTube. Handig. Want vraag mij niet waar de cassette met de echo's van W is. Die moet hier ergens liggen.

Tags: , ,

05 december 2006

Casino Royale

Gisteren eindelijk de 22ste Bond gezien. Het was maandag en de regen viel met bakken uit de lucht. Het kon niet anders dan een rustig avondje zijn in de Decascoop (Kinepolis Gent, zo u wil). Maar op de eerste maandag van de maand trakteert Proximus. "Laat u ontroeren door de prijs van het ticket", remember? Helaas trakteert Proximus tegenwoordig alleen nog haar ProxiClub-leden. Met wat (voorzichtig) ellebogenwerk konden we toch nog twee uitstekende zitjes bemachtigen.

Casino Royale dus. www.danielcraigisnotbond.com? Natuurlijk wel. Een hele goeie zelfs. Niet meteen een verrassing want wij hadden Layer Cake gezien (een aanrader!). En in vergelijking met Daniel Craig is Pierce Brosnan een mietje.

Slechts één minpuntje aan Casino Royale. De titelsong, ingezongen door Chris Cornell (ex-Soundgarden, nu frontman van Audioslave en ook solo actief). Want die lijkt nergens op. Dat moest ook mijn gezelschap, notoir Gents popkenner en bij de audities voor de rol van een van de pokerende schurken jammer genoeg uit de boot gevallen, beamen. Ik begin wel aan de muzikale smaak van David Arnold, intussen al bijna tien jaar de huiscomponist van Bond, te twijfelen. Want riep die "Die Another Day" van Madonna niet uit tot het slechtste Bond-nummer ooit? En dat was toch een dijk van een song. Wees gerust, "You Know My Name" van Cornell zullen we nooit op de radio horen. En maar goed ook.

Tags: , , , , , , ,

03 december 2006

Nummer twee

Mag ik u voorstellen, de tweede telg van de booFamily™. Bijna veertien weken oud, 7 centimeter groot. Bij ons verwacht rond 6 juni. Precies 2 jaar en vier dagen na W. Goed gemikt, jawel.

Of de speelkameraad van W een jongen of een meisje wordt, is ons om het even. Maar deze keer willen we misschien wel al op voorhand het geslacht weten. Al is het maar omdat we dan maar één naam moeten kiezen.

We hebben nog altijd heimwee naar de zomer van 2005. Een fantastische tijd. De bevalling die, al zal A daar wel een andere mening over hebben, vlot verliep. Dat eerste uur met W. Die zorgeloze dagen in de materniteit. Toen ik 's ochtends op weg naar het werk (ik nam mijn 10 dagen vaderschapsverlof op in halve dagen) nog vlug even ging checken hoe A en W de nacht hadden doorgebracht. De eerste dagen thuis. Die week vakantie eind augustus in de Jura.

Volgende zomer zijn we met vier. Met vier! De zomer van 2007 wordt ongetwijfeld anders. Maar we kijken er niet minder hard naar uit.

Tags: ,

01 december 2006

Henri

Het was lekker, gisteren in de Henri. Best leuk, zo eens niet moeten kiezen. Het aperitief was al uitgeschonken toen we, met een klein beetje vertraging, in Brussel arriveerden. Echt royaal kon je de porties niet noemen. Niet erg, want ik ben niet zo'n geweldig grote eter. Maar mijn bord was wel als eerste leeg. Het gebeurt niet veel, maar nu hadden we nog een gaatje voor het dessert. De sorbet smaakte overheerlijk en van de tafelgenoten die de tiramisu en de chocomousse hadden besteld, hoorde ik ook alleen maar oh's en ah's.

Ja, 't was een heel gezellige avond. Ik was één van de weinigen die vandaag geen dagje verlof hadden gepland. Het was dan ook bijna 1 uur toen het (na enig aandringen) terug richting Gent ging. Bijzonder snel, trouwens. Iets voorbij Koekelberg dommelde ik in om pas op de Rooigemlaan terug wakker te worden.

Een korte nacht dus. Ook voor W. Want die was niet helemaal in zijn haak en werd om de paar uur hysterisch huilend wakker. Gelukkig had A wel genoeg energie om op te staan. We lieten W dan maar een gat in de dag slapen (toch tot negen uur) en zo begon mijn werkdag ook wat later. En daar waren we niet rouwig om.

Nog een kwisvraag voor wie ook eens gaat eten in de Henri. Aan wie of wat ontleent het restaurant zijn naam? Antwoord op een gele briefkaart!

Henri
Vlaamse Steenweg 113-115
1000 Brussel
02/218.00.08

Tags: , ,

28 november 2006

Carnivoor

Geheel toevallig, maar tijdens de net afgelopen Week van de Smaak (we zijn intussen aan de week van de friet toe) ben ik drie keer op restaurant gaan eten. Lekker, alleen bij de Italiaan viel het tegen. A haalde haar schouders op toen ik vertelde wat ik had besteld. "Ja, bij een Italiaan moet je natuurlijk geen steak gaan eten". Kan goed zijn, maar vrijdag had ik écht geen zin in pizza.

Een goede zaak trouwens, die week van de smaak. Want sommige mensen moeten nog veel leren. Want als ik iemand een entrecote "bien cuit" hoor bestellen, dan bloedt het hart van deze carnivoor. What a waste!

Vegetariërs, ik zal ze nooit begrijpen (en veganisten nog veel minder). Mij kan je altijd plezier doen met een lekker stuk(je) vlees (saignant, uiteraard). Dat is er dan ook met de paplepel ingegoten. Letterlijk. Want toen we klein waren voederde papa ons stukjes rauw biefstuk. Heerlijk, daar imiteerden wij met veel plezier een arendsjong voor. Let wel, ik eet ook heel graag groenten. Er zijn er maar weinig die ik niet kan smaken, rauw of gekookt. Dat is dan weer de verdienste van mama. Want naast vlees kwam er steeds ook een berg groenten op ons bord. Maar ook van vis (en zeker schaaldieren, maar dat wist u al) en gevogelte zijn wij zeker niet vies.

U merkt het, wie mij aan tafel uitnodigt, kan maar weinig verkeerd doen. Behalve dan de kalfslapjes tot schoenzolen uitbakken (helaas, geen willekeurig gekozen voorbeeld). En donderdag gaan we al terug op restaurant. In onze hoofdstad deze keer. We moesten op voorhand een keuze maken uit het menu. Als voorgerecht koos ik de salade van gerookte eendeborst met rösti, ragout van portobello, gerookte look en parmesan. En als hoofdgerecht de vol-au-vent van parelhoen en kalfszwezerik met boschampignons, appeltjes en calvados, gebakken truffelaardappel met tijm. Ook al kom ik net van een feestdis (jawel), het water komt mij nu al in de mond.

Tags: , , , , , ,

26 november 2006

Walkietalkie

"X voor Y?". "Y luistert!". Communiceren via een walkietalkie kan heel eenvoudig zijn. Als je maar een paar simpele regeltjes respecteert. De zendknop indrukken vóór je begint te spreken, bijvoorbeeld (en die knop ook loslaten wanneer je op een antwoord wacht). En wachten tot het vorige gesprek afgelopen is. En op het juiste kanaal afstemmen, natuurlijk. Neen, een walkietalkie is geen GSM.

"Euh, dingske! Waar moet dat ding hier naar toe?", is maar één van de voorbeelden van hoe het niet moet.

Tags:

Podometer

Jammer dat ik geen podometer heb. Ik had anders wel willen weten hoeveel kilometer ik donderdag en vrijdag afgestapt heb. Snelwandelen van zeven tot zeven, met regelmatig een spurtje, het kruipt in de kleren. Toen we vrijdagavond na het afsluitende diner van tafel kwamen, voelden we ons dan ook een oude pé. Geen beter medicijn tegen stramme spieren dan een fietstochtje huiswaarts. We genoten van een stevige rugwind en het was ook net opgehouden met regenen, dus zo erg was dat niet.

Enfin, we hebben het weer eens overleefd. Hadden we in de nacht van donderdag op vrijdag niet zo gruwelijk slecht geslapen, het was allemaal zo lastig niet geweest. Een véél te warme hotelkamer, een véél te zacht bed en hoofdkussen (het had veel weg van een berg watten), flinterdunne muren (waardoor we van het gesprek van het Nederlandse koppel in de kamer naast ons elk woord konden verstaan), luid optrekkende auto's (heerlijk, een hotelkamer aan de straatkant) en een al even luid ademende (net niet snurkende) kamergenoot, meer was er niet nodig om de collega's met mijn ochtendhumeur kennis te laten maken.

We zijn terug. Veel plezier heeft A daar nog niet aan mogen beleven. Want we liepen het hele weekend rond als een slappe vod. Even dacht ik dat ik morgenvroeg om een doktersattest zou moeten. Maar sinds zes uur vanavond gaat het weer beter. Mooi op tijd voor een nieuwe werkweek. Nog vier en het is Kerstdag.

Tags:

21 november 2006

Weekendtarief

Ja, dat zagen we al van heel ver aankomen.

Wie over een tweevoudige elektriciteitsmeter beschikt, geniet vanaf 1 januari 2007 het hele weekend lang (dus ook overdag) van het nachttarief. Een cadeautje van onze federale minister van Energie Marc Verwilghen. Fijn, dachten we. Want onze wasmachine en droogkast (de grootste energievreters in huis) maken heel wat lawaai. En ons "waskot" ligt ook nog eens vlak onder onze slaapkamer. Die toestellen 's nachts laten draaien is dus niet meteen een optie. Ja, ik weet wel dat het nachttarief al om tien uur ingaat, maar ik ben hier dan ook de enige voor wie de nacht pas na middernacht start.

We kunnen maar beter goed gebruik maken van dat weekendtarief. Want Electrabel, Nuon (die momenteel uitpakken met hun langere nachttarief en het feit dat ze het weekendtarief nu reeds aanbieden), Luminus en Essent gaan hun dagtarieven voor mensen met een tweevoudige elektriciteitsmeter met 5 tot 15 procent optrekken.

De vrijmaking van de energiemarkt. Plezier dat we daar al aan beleefd hebben! Niet alleen betalen we voor onze elektriciteit nu meer dan vroeger, we worden nu ook gestalkt door verkopers van de alternatieve leveranciers. De nieuwe getuigen van Jehova. Al is het nu -knock on wood- toch al weer een tijdje geleden dat we er nog eentje aan de deur of telefoon hebben gehad.

Tags: , , , , , , ,

20 november 2006

Minority report

Dat de grote blackout de discussie over de uitstap uit kernenergie weer zou doen oplaaien, schreef ik. Lang heeft het niet geduurd. De heisa over het uitgelekte rapport van de, door de federale minister van Energie Marc Verwilghen (VLD) aangestelde, commissie Energie 2030 zal u ook wel niet ontgaan zijn. In het, nog "voorlopige", rapport stelt de commissie dat ons land zeker tot 2030 (W zal dan 25 zijn) niet zonder kernenergie kan. Toch niet als we de Kyoto-normen willen halen (de redenering is dat de kerncentrales zullen moeten worden vervangen door centrales op fossiele brandstoffen die CO2 uitstoten) en als we elektriciteit voor iedereen betaalbaar willen houden.

Zeer interessant in deze discussie vond ik het "minority report" van de klimaatdeskundige Jean-Pascal Van Ypersele (gelezen in mijn weekendkrant). De UCL-prof was als expert betrokken bij de studie van de commissie maar mocht van minister Verwilghen zijn kritiek niet wereldkundig maken voor dat rapport officieel was voorgesteld. Volgens Van Ypersele hanteerde de commissie een reeks hypotheses die onvermijdelijk tot een pronucleaire conclusie moesten leiden. Zo wordt kernenergie goedkoper voorgesteld dan ze in werkelijkheid is en werd te weinig rekening gehouden met de mogelijkheden van vernieuwende energietechnologieën. Ook het ethische aspect mag volgens de prof niet uit het oog worden verloren: "Ook de ethische vraag of we zomaar voor duizenden jaren kernafval kunnen achterlaten, moet worden beantwoord." Het rapport geeft ook geen aanzet tot de discussie over de energievoorziening op wereldvlak op lange termijn. "We moeten de overgang voorbereiden naar een energiesysteem dat gebaseerd is op zonne-energie", vindt Van Ypersele.

Ik heb de voorbije dagen anders ook nog waar weinig gehoord over de risico's die kernenergie inhoudt. Die er, naarmate de kerncentrales ouder worden, toch niet kleiner op zullen worden. We zijn Tsjernobyl toch nog niet vergeten? Neen, België is Oekraïne niet natuurlijk. Maar een tweede kans krijgen we niet. Er moet maar één enkele keer iets goed fout gaan, hier of in onze buurlanden, en we zijn allemaal de sigaar.

Technorati Tags: , , , , , , ,

18 november 2006

Gedonder

Gisteren één krantenartikel over de actie van Animo in onze Peerstraat. "Animo laat het donderen in de Peerstraat", lazen we in Het Nieuwsblad. Ja, we worden er wel iets wijzer van.

De sociale huisvestingsmaatschappij heeft de hoop dat de eigenaar van de garageboxen alsnog verkoopt of onteigend wordt, opgegeven en werkt aan nieuwe plannen waarin de garageboxen "geïntegreerd" worden. Dit betekent natuurlijk dat er minder nieuwe woningen kunnen gebouwd worden of, en dat zou nog slechter nieuws zijn, dat het geplande parkje en speeltuin sneuvelen.

Marino Keulen, de Vlaamse minister van Wonen, verdedigt zijn beslissing om de eigenaar van de garageboxen niet te onteigenen:

"De onteigening van de garages was niet essentieel voor het project zoals het eerst door de huisvestingsmaatschappij ingediend werd. Die boxen zijn geen stadskanker. Bovendien kan je niet zomaar iemands broodwinning afpakken zonder hem daar billijk voor te vergoeden."

Je zou denken dat een minister van Wonen het inkorten van de wachtlijst voor een sociale woning en het opwaarderen van een hele buurt met groen en speelruimte belangrijker vindt dan enkele garageboxen. Toch zeker een minister van een partij die zich voortaan "progressief" wil profileren. Een gemiste kans.

Nu, ook met dit kleinschaliger project wordt de straat flink opgewaardeerd. En het zou mij dan ook niet verwonderen dat die eigenaar dan wél van zijn garageboxen af wil. En ze verkoopt aan de meestbiedende projectontwikkelaar die er dan een lelijk appartementsgebouw kan neerzetten. Een schone "broodwinning" is dat.

Tags: , , , , ,

16 november 2006

Animo

Animo in onze Peerstraat deze morgen. Ik was natuurlijk weer te vroeg weg, want ik zag het vanavond pas op het AVS-journaal. Animo, de jongerenbeweging van de SP.A wel te verstaan, want veel leek er niet te beleven. Maar dat doet er niet toe.

Met hun actie wilden de jongens en meisjes van Animo de bevoegde instanties er nog eens aan herinneren dat er nog altijd niks in huis is gekomen van het project van de Gentse sociale huisvestingsmaatschappij "De Goede Werkmanswoning". Die kocht vijf jaar geleden een groot blok woningen in de Peerstraat en de Boomstraat op. Die zouden allemaal met de grond gelijk gemaakt worden en in de plaats zouden nieuwe sociale woningen worden gebouwd. Met veel groen ook, een parkje en een speeltuin. Maar! Midden in dat blok ligt een terrein met garageboxen. De eigenaar wil niet verkopen en Marino Keulen, de Vlaamse minister van Wonen, wil niet onteigenen. Dus gebeurt er niks.

Om de krakers buiten te houden werden alle gevels van de kleine en bouwvallige huisjes vorig jaar dichtgespijkerd met enorme metalen platen. Een vreemd zicht. En dat moet het zeker zijn voor de mensen die aan de overkant wonen. Onze Berlijnse muur, noem ik het. Benieuwd of de kranten morgen iets gaan schrijven over deze actie en of we dan misschien wat meer te weten komen.

PS: nog een tip voor de mensen van Animo. Misschien moeten jullie de volgende keer de mensen in de straat ook bij de actie betrekken. Enkele dagen op voorhand een briefje met wat meer uitleg bussen, bijvoorbeeld. Verwijzen naar jullie website (waar dan wel iets over de actie op moet staan natuurlijk) waar we ons kunnen registreren om op de hoogte gehouden te worden. Ik zeg zo maar wat.

Tags: , , , , ,

15 november 2006

Filantroop

Misschien helpt Bill Gates, nog altijd veruit de rijkste mens op deze planeet, wel de financiële put van de VRT vullen (de put die Tony Mary en Aimé Van Hecke achterlieten en waardoor er nu fors bespaard moet worden -tot 30% op het televisiebudget, meldt De Tijd- en er 70 jobs sneuvelen in de Reyerslaan). Ook al bolt Gates uit bij Microsoft om zich vanaf volgend jaar helemaal te kunnen concentreren op zijn liefdadigheidswerk, het is misschien toch wat vergezocht. Het zou anders wel kunnen verklaren waarom Microsoft de afgelopen week zo nadrukkelijk aanwezig was in de nieuwsuitzendingen van de VRT.

Gates was vorige week in Brussel om het nieuwe besturingssysteem Windows Vista voor te stellen. Alex Puissant (ex-VRT-journalist en nu "onafhankelijk conferentiemoderator en zeventalig debatleider") werd ingehuurd om Gates op zijn eigen onnavolgbare wijze (zelfs blinden kunnen liplezen als Alex aan het woord is) een paar onnozele vragen te stellen. Een geweldig diepteinterview vonden ze bij Terzake, die het klakkeloos overnam. Gates reikte in Brussel ook de eerste Kafka Award (van senator Q voor bedrijven die de administratieve rompslomp aanpakken) uit, maar daarover hoorden we niks. Vreemd.

En gisteren in het Journaal een stukje over de Zune, u weet wel de iPod-killer van Microsoft, die nu in de Amerikaanse winkelrekken ligt. Niet meteen nieuws, want de Zune zal in onze contreien pas binnen een jaar te koop zijn. De journalist van dienst zat trouwens ook te slapen. "De Zune komt midden volgende maand uit in de VS". Euh, neen vandaag (gisteren dus) kalf, waarom zou je anders dit item moeten inlezen? En nog meer zever: "Microsoft denkt dat het met de Zune zeker een jaar voorsprong heeft op de concurrentie". In hun dromen misschien, maar dat durven ze daar in Seattle niet luidop zeggen.

Er valt over de Zune nog zoveel meer te vertellen. Maar dat zal ik jullie besparen (vandaag toch). Alleen nog dit. Brown the new black? Neen, nog altijd even lelijk.

Tags: , , , , ,

14 november 2006

Fruitsap

Ja, santé! Gent is sinds gisteren de tweede belangrijkste fruitsaphaven ter wereld. Met Citrosuco en Dreyfus, allebei gelegen aan het Sifferdok, beschikt de Gentse haven over twee van de drie grootste spelers op de wereldmarkt.

Gisteren startte Louis Dreyfus, de "kleinere" van de twee, met een nieuwe traffiek tussen Brazilië en Gent. De Ibis Arrow, een 188 meter lang en 30 meter breed zeeschip, zal voortaan elke zes weken 6.800 ton geconcentreerd (dus zonder water) sinaasappelsap naar de Gentse haven brengen. Daarmee breidt Dreyfus de overslagcapaciteit uit tot 150.000 à 200.000 ton. Met die nieuwe trafiek zal er in Gent jaarlijks een half miljoen ton geconcentreerd fruitsap overgeslagen worden. Meteen goed voor een tweede plaats op de wereldranglijst. Het fruitsap dat u morgenvroeg inschenkt is dus meer dan waarschijnlijk langs de Gentse haven gepasseerd.

De haven is wijs. En gigantische zeeschepen ook. Als de dagen weer wat lengen, ga ik zeker eens foto's gaan nemen van de Ibis Arrow. Ik vond trouwens een website waarmee ik de Ibis (en andere zeeschepen) op de voet kan volgen.

Tags: , , , , ,

13 november 2006

Vaatwasser

Volgend weekend moeten we écht om een nieuwe vaatwasser. Ons tweedehandsje gaf deze zomer de geest. We zijn het intussen weer gewoon om met de hand af te wassen, maar het gaat toch al snel vervelen. En er kruipt veel tijd in. Tijd die we beter kunnen besteden.

Maar hoe kies je zoiets? Op energieverbruik, afwas- en droogresultaat halen alle toestellen die vandaag worden verkocht de A-klasse. Dan maar selecteren op waterverbruik (hoe minder hoe liever), lawaai (de vaatwasser komt in onze "open" keuken te staan) en startuitstel (om van het nachttarief te kunnen profiteren). Daarom lieten we ons oog vallen op de AEG F Silence, een ultrastil model (41 dB).

Dit weekend kreeg ik van mama nog de gigantische (op papier besparen ze in ieder geval niet) folder van de Mediamarkt mee naar huis (ik krijg die ook digitaal maar op de prijzen na, is die eigenlijk onleesbaar), met 11 vaatwassers (de AEG niet). Maar ik denk dat we ons geld toch maar in de Vanden Borre gaan uitgeven. Omwille van de gratis levering (te betalen in de Mediamarkt). En ze helpen ons meteen ook van ons oude toestel af.

De goedkoopste vaatwasser (de Zanussi ZDF 221, die trouwens 18 liter (!) water verbruikt) kost daar 276 euro, evenveel als in de Mediamarkt. Neen, ik ben niet gek en dat "we zijn de goedkoopste"-verhaaltje van de Mediarmarkt geloof ik al lang niet meer. Waarom denk je dat de Mediamarkt geen deftige website heeft? Om te zien welke toestellen ze in hun gamma hebben en om prijzen te vergelijken moet je dus naar hun winkel. Ook telefonisch geven ze geen prijsinformatie. En hun "grootste keuze" (waarin ongetwijfeld veel eindereeksen zitten) dan? Hoe kleiner de keuze, hoe makkelijker het kiezen is. Want hoe kan je nu in godsnaam kiezen tussen de Bosch SGS 55 E 02 (454 euro) en de Bosch SGS 46 M 22 EU (469 euro)?

Tags: , ,

12 november 2006

Droge voeding, kassa vier

Het lijkt wel alsof de weekends alsmaar korter worden.

A moest gisteren werken, dus mocht ik W nog eens een dagje entertainen. Hij is intussen weer helemaal de oude. Er gaat blijkbaar niks boven zijn bedje thuis, want hij sliep weer mooi het klokje rond, van acht tot acht. En 's middags deed hij er nog een dut van twaalf tot bijna half vier (en dan ben ik hem zachtjes gaan wakker maken) bovenop. Het was er trouwens aan te merken dat W bijna een hele week niet thuis was geweest. Want op elke "neen!", volgde een geweldige scène en dat zijn we niet van hem gewend.

Deze middag kregen W en nichtje M van oma en opa Merelbeke al een vroeg Sinterklaas-geschenk. Voor elk (een slimme zet van mama) een winkelkarretje en een kassa met alles erop en eraan (ja, alles, zelfs een micro om de non-food verantwoordelijke op te roepen). M is vijf maand ouder dan W. Nu nog een groot verschil maar toch lukt het samen spelen alsmaar beter. Dat wij ons dringend eens een videocamera moeten aanschaffen om al die goddelijke momenten vast te leggen. Hoe die twee op hun stoeltjes naar de Teletubbies zaten te kijken, bijvoorbeeld. Of W die in het jasje van M de show stal. Zonder overdrijven, we lagen vijf minuten strike van het lachen.

Zoef. En toen was het bijna maandag. En hoe was uw weekend?

10 november 2006

Terug thuis

W is terug thuis. Helemaal de oude is hij nog niet, want daar moet hij nog heel veel slaap voor inhalen. Het begon vorig weekend met een vervelend hoestje. Maandagavond even laten controleren bij de huisarts maar toen was er nog niet veel aan de hand. Maar die nacht deden we allemaal geen oog dicht. En dinsdagmiddag had hij al 40 graden koorts. Dus ging hij uitzieken bij de grootouders.

Ook al was hij doodop, ook vanavond wou hij niet meteen in bed. En het was niet zomaar een beetje misbaar maken of wat klagend wenen, zoals anders. Moord en brand schreeuwde hij. Verlatingsangst? 't Is nieuw in ieder geval. Maar toen A eindelijk thuis was lukte het wel. En sindsdien gaf de babyfoon nog geen kik. Als hij het uithoudt tot een uur of acht gaan we er morgen heel veel plezier aan beleven. Enfin, we hebben hem gemist. En ik moet nog een programma verzinnen voor morgen. 't Zal een regenprogramma worden. Al hoop ik dat we toch even buiten kunnen. Goed ingeduffeld, uiteraard.

09 november 2006

Donald Rumsfeld

Mooi, dat is toch al één weapon of mass destruction minder. De wereldvrede kan er alleen maar wel bij varen. Want ik denk niet dat Bush, na deze verpletterende verkiezingsnederlaag, het zich nog kan permitteren om Iran of Noord-Korea binnen te vallen. Voor zover dat nog op de agenda stond. Ook al geeft de Amerikaanse grondwet de president wat buitenlandse politiek betreft zeer veel macht. En kan Bush niet worden herverkozen. Maar ik kan mij niet voorstellen dat de Republikeinen helemaal kansloos aan de presidentsverkiezingen van 2008 willen beginnen.

Zal er veel veranderen nu de Democraten na twaalf jaar de macht over het Amerikaanse Congres overnemen? Tom Korologos, de Amerikaanse ambassadeur in België, denkt alvast van niet. Aan het buitenlands beleid zal er niks veranderen. En met 140.000 Amerikaanse soldaten in Irak zal het Congres het ook niet aandurven om de geldkraan dicht te draaien. En voor de rest: gridlock. "A lot of things are not going to happen". Korologos, een Republikein, had duidelijk nog geen lessen getrokken uit deze verkiezingen. Want het waren de schandalen (al wist hij er zelf geen één meer op te noemen) en de slechte campagne die zijn partij de das hadden omgedaan, niet het Irak-beleid. Het was een kaakslag voor het Congres, niet voor de president. Yeah, right.

Tags: , , , , , ,

07 november 2006

Wetlands

Gentse wetlands bijna klaar, zo lazen we gisteren in de krant. Alleen al voor die prachtige titel een vermelding waard. Want Gentse wetlands bekt natuurlijk beter dan "Natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen" (en is ook makkelijker te schrijven).

Het ziet er naar uit dat we binnenkort terug de grote toer gaan kunnen doen in wat wij "onze achtertuin" noemen. En dat is alweer een hele tijd geleden. Maar de werken zitten er nu bijna op en het resultaat zal gezien mogen worden: een nieuw wandelparcours (hoera, dat stuk langs de R4 behoort definitief tot het verleden!), de Schapenweide en de Bunderwegzone (destijds bij het graven van de Ringvaart opgehoogd) terug afgegraven tot hun oorspronkelijke niveau, een boomgaard rond het Valkenhuis, nieuwe weidehekken, nieuwe vogelkijkhutten, verblijfplaatsen voor vleermuizen in de nieuwe gronddam langs de R4 en nieuwe infokiosken en fietsstallingen aan alle ingangen (en dat alles met door A geleverd FSC-hout, trouwens). En in het voorjaar moet ook het nieuwe bezoekerscentrum in de Driepikkelstraat klaar zijn.

Wie er nooit is geweest, gelooft het misschien niet maar dit (foto genomen eind januari) prachtig stukje natuur (212 hectare groot) ligt op nog geen kwartier fietsen van de Gentse binnenstad. Je kan vanuit de Bourgoyen dan ook een glimp opvangen van de fiere torens van Gent, maar evengoed van de windmolens op het industrieterrein van Wondelgem en de woontorens aan de Nieuwe Wandeling.

Maar naar de Bourgoyen kom je natuurlijk om een frisse neus te halen en naar de overwinterende watervogels te turen. U weet dus waar naar toe, één van de komende weekends.

Tags: , ,

05 november 2006

Blackout

Straf, ik dacht dat die dingen alleen maar voorkwamen in de US of A, de uitvinders van de rolling blackouts. Maar blijkbaar kan het hier ook. Wij hebben er niks van gemerkt maar gisterenavond kwamen grote delen van West-Europa (van Deinze tot in Spanje) zonder stroom te zitten.

Het wordt nog straffer als je weet wat die blackout veroorzaakte. Neen, geen noodweer, verouderd hoogspanningsnet of overconsumptie zoals in de VS, maar een cruiseschip. Jawel. In Duitsland werd een hoogspanningsleiding afgesloten om een cruiseschip op de Ems door te laten. Een routineklus, maar toen ging er ook op een andere lijn iets fout en van 't één kwam het ander.

Het doet een mens wel eens nadenken over onze afhankelijkheid van elektriciteit. Want televisie, Mac en verlichting kunnen we, als het niet te lang duurt, best even missen. Dan zouden we bij kaarslicht nog eens wat leesachterstand kunnen inhalen. Maar, ook al verwarmen wij ons met aardgas, zonder elektriciteit doet onze centrale verwarming het ook niet meer. Zelfs aan die oude inbouwcassette (ook op gas) met de fake houtblokken (een erfenis van de vorige eigenaars van dit huis) zit een stekker.

Meteen laait ook de discussie over de uitstap uit kernenergie weer op. "Van het minste kwaad een deugd maken", zo vatte professor Johan Deconinck van de VUB zijn pleidooi voor het behoud van kernenergie samen. Maar als er met een kerncentrale ergens in Europa iets grondig fout gaat, dan gaan we daar meer last van hebben dan van een paar ontdooide pizza's. Denk ik dan.

Technorati Tags: , ,

02 november 2006

Oostelijk Havengebied

Nog een geluk dat het al donker was toen we maandagavond door Merelbeke reden, op weg naar W. Het zou anders pijn gedaan hebben aan onze ogen. Want als we één ding onthouden van onze trip naar Amsterdam, dan is het wel dat we van onze noorderburen op het gebied van ruimtelijke ordening, stedenbouw en architectuur nog veel kunnen leren. Nu, ik ben geen expert natuurlijk. Maar ik heb mij altijd al blauw geërgerd aan de manier waarop hier in Vlaanderen ruimte verprutst wordt. En aan al die varianten op de vreselijke fermettestijl, natuurlijk.

Als Gent nog inspiratie zoekt voor de Oude Dokken, moeten ze maar eens naar het Oostelijk Havengebied in Amsterdam gaan kijken (OMA, het Nederlandse Office for Metropolitan Architecture, werd ingehuurd voor het eerste ontwerp dus dat zit wel snor). Per toeval kwamen we op internet bij de 2 Quay Bed & Breakfast terecht. Het sprak ons meteen aan, vooral omwille van de omgeving:

De havenfunctie van Oostelijk Havengebied te Amsterdam heeft niet lang bestaan, zo'n 100 jaar. Eind vorige eeuw kwam dit gebied beschikbaar voor woningbouw. Een flink deel van het architectonische talent in Nederland, aangevuld met gerenommeerde buitenlandse architecten, werd gemobiliseerd om een 'waterfront' te bouwen, dat volgens velen zijn weerga niet of nauwelijks kent, ook niet in het buitenland.

U kan zich daar niet meteen iets bij voorstellen? Ziehier het zicht op een paar stappen van onze slaapplaats (en bekijk ook de andere foto's op Flickr).

Het ziet er niet alleen geweldig uit (allemaal hetzelfde, maar toch allemaal anders), maar wat hier op een heel beperkte ruimte werd neergezet is echt ongelooflijk. Want niet alleen beschikken (bijna) al deze huizen over een dakterras of patio, maar ook over een garage met plaats voor zeker twee auto's (al dan niet gestapeld!). Afgaand op de talrijke geparkeerde fietsen met kinderzitjes wonen daar veel jonge gezinnen. Maar eerlijk gezegd zou ik mijn kroost daar niet zo maar onbewaakt op straat durven laten spelen. Neen, niet voor het verkeer. Maar wel omwille van al dat water en het feit dat er aan die kades nergens een reling van enige betekenis staat. En ik hoop ook dat die ramen op kinderslot kunnen.

Tags: , ,

01 november 2006

Drongengoed

Helaas, het Drongengoed ligt niet in Drongen. Zelfs niet in de buurt. Het Drongengoedbos is het grootste aaneengesloten bosgebied (600 ha, waarvan 280 ha eigendom van de Vlaamse Gemeenschap en grotendeels opengesteld als wandelbos) in de provincie Oost-Vlaanderen, gelegen in de driehoek Aalter-Maldegem-Eeklo en meer bepaald op het grondgebied van Knesselare en Ursel. We moesten op de E40 dus nog eens de afrit van Pieter De Crem nemen (en dan aan de derde of vierde verkeerslichten op de Knokkeweg naar rechts en dan volg je de pijltjes naar "Het Jagershof" of de "Aero Club Brugge". En dan vraagt u het nog maar eens).

Nu het eindelijk herfst is geworden, leek het ons een goed moment om daar nog eens te gaan wandelen. Een jaar geleden doorkruisten we het Drongengoed nog met de Bugaboo. Deze keer vervoerden we er eikels, boombladeren en keitjes mee. We hebben dus maar een heel klein stukje van het bos gezien. Maar W vond het geweldig. "Boom!", "boom!". Het is ongelooflijk hoe snel zijn vocabulaire uitbreidt. Toen ik hem op een bepaald moment toeriep: "Opgepast W, daar staan brandnetels!", antwoordde hij prompt: "Toe toeee toe toeee!". Close.

Gezien zijn veel te korte middagdutje hield hij het eigenlijk nog lang uit. Maar na de wandeling was het vat helemaal af. Zelfs de lekkere pannenkoek met fruit en vanille-ijs in het Jagershof kon hem niet meer boeien. En dat wil wat zeggen. Er zat er dus eentje erg vroeg in zijn bed vanavond.

Technorati Tags: , ,

Lego

Nu de rekken nog goed gevuld zijn kunnen we maar beter snel die doos Duplo blokken voor W in huis halen.

"Many of our most popular products are sold out," Lego System AS spokeswoman Charlotte Simonsen said. "As part of efforts to restructure the company and focus on our core business, we had to make some cuts and the company has not had time to readjust its production."

Ms. Simonsen declined to say how many orders had been turned down, but said the restructuring changes had affected the production of Duplo bricks and boxes with Lego City, Star Wars and Lego Technik sets.

Lap. Net nu het wat beter leek te gaan met Lego (het bedrijf boekte tijdens de eerste helft van dit jaar voor het eerst in lange tijd weer meer omzet en winst), nu dit.

Ik zit trouwens al het hele jaar te wachten op Mindstorms NXT. Maar wat zag ik daarnet op de online Lego-shop? Nu eindelijk ook beschikbaar in ons land! Voor de ronde prijs van 299 euro. Ahem. Dat zal iets voor kerstdag worden, denk ik.

Tags: , ,

31 oktober 2006

Knipperlichten

Sammy is dan toch niet zo dom als hij zich voordoet.

Na het fietstochtje met W deze namiddag (aan het circus viel niks te zien, dus zijn we nog eens gestopt aan het speeltuintje in de Wielewaalstraat) zag ik in de garage dat de vier knipperlichten van de Partner aan stonden.

Tiens. Ik wist zeker dat ik die niet zelf (per ongeluk) aangezet had. Want net voor we vertrokken had ik de koffer nog dicht gedaan. Misschien één of ander alarm? Toen ik de deur open trok wist ik meteen hoe laat het was. Sammy was blijkbaar via de openstaande koffer naar binnen geglipt en had op de achterbank een dutje gedaan. En, eens wakker, zal hij met zijn poten aan het dashboard gezeten hebben.

Nog een geluk, want het zou anders wel even geduurd hebben vooraleer ik hem had ontdekt. Met alle gevolgen van dien.

Tags: , , ,

30 oktober 2006

Het programma

Ik denk niet dat ik al een volledige dag alleen met W heb doorgebracht (*). Veel namiddagen en avonden, dat wel. Maar een ganse dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat? Neen, dat niet. Het zal ongetwijfeld voorbij vliegen, maar ik heb toch een programma opgesteld. Omdat het voor een bijna 17 maand (donderdag!) oude peuter vooruit moet gaan natuurlijk.

Voormiddag (7u30 tot 12u)

  • ontbijt en bad
  • bakker en krantenwinkel
  • boodschappen (Colruyt indien grote boodschappen, anders GB)
  • middageten

Middagdutje (12u-14u)

Namiddag (14u-17u):

  • Circus aan de Watersportbaan (niet voor de voorstelling natuurlijk, maar ik hoop dat er daar wat dieren te zien zijn)
  • Vieruurtje
  • Fnac (waarschijnlijk niet)

En dan zijn we al toe aan de gebruikelijke avondactiviteiten. En tussendoor moet er nog met de auto's gespeeld worden, boekjes gelezen worden en gaan we ook proberen om een tekening te maken. Het zal vooruit vliegen, maar dat had ik al gezegd.

[ (*) update: 11 juli lijkt natuurlijk al een eeuwigheid geleden. ]

Spraakverwarring

Drie dagen was natuurlijk véél te kort. Zeker omdat we daarvan ruim een halve dag in de auto doorbrachten. Maar we slaagden er toch maar weer eens mooi in om bijzonder goed te landen. En het was wijs en we hebben ons goed geamuseerd. Later deze week meer daarover.

Toch al dit. Grappig, maar ook een beetje ergerlijk. In verschillende winkels werden we in het Engels aangesproken. Natuurlijk deden we dan alsof onze neus bloedde en vervolgenden we gewoon in het Nederlands maar dat hielp niet. Ik weet dat het met onze ar-ti-cu-la-tie niet bijster gesteld is, maar toch. We zijn natuurlijk veel te braaf om daar veel spel van te maken. De volgende keer moeten we misschien toch maar in het Frans antwoorden. Of A in het Duits. En moesten we het kunnen, in plat Gents, waarom niet. Om zo de Babylonische spraakverwarring helemaal compleet te maken.

En het moet waarschijnlijk niet meer gezegd worden, maar welk kalf besliste nu om de Kennedytunnel dicht te gooien op de eerste zaterdag van de herfstvakantie? Via de Liefkenshoektunnel (eigenlijk was dat voor ons nog de beste weg) ontsnapten we gelukkig aan het ergste. Daar betaalden we graag 5 euro tol voor (natuurlijk werd de tunnel pas een paar uur later gratis opengesteld).

Tags: ,

27 oktober 2006

Herfstvakantie

Jammer dat de indian summer dit jaar niet nog een paar dagen langer duurt. Maar niet getreurd. Terwijl de helft van Vlaanderen naar Tenerife vliegt, zoeken wij het dichter bij huis. Amsterdam. Voor de eerste keer en ik ben eens benieuwd of het ons zo goed zal bevallen als Maastricht.

Voor het tweede weekend op rij zullen we W moeten missen. Maar ik zal dinsdag wel mijn schade kunnen inhalen. Want de crèche is volgende week gesloten. Niet meteen het dagje niksen dat ik in gedachten had toen ik die verlofdag aanvroeg, maar ons amuseren zullen we.

Tags: , ,

26 oktober 2006

Verkeersagressie

Verkeersagressie. Bestond het niet, ik had het uitgevonden. Ik fiets elke dag naar het werk (20 minuten heen en evenveel terug). En niet alleen maar om een fitnessabonnement uit te sparen of als excuus voor een iPod.

Elke dag, behalve op donderdag. Dan gaat W naar de grootouders. De ene week in Merelbeke, de andere in Bottelare. Voor "ons gemak" spraken we een drop-off plaats af. In Zwijnaarde. In de Gestichtstraat. Niet ver van de Broeders van Liefde (nu Sint-Paulus) waar ik de eerste drie jaar van mijn humaniora sleet (néé, niet op Sint-Jozef). Op het eerste zicht een ideale locatie. Aan de autokeuring rij ik de R4 af en over het water er terug op. Vijf minuten later sta ik op het werk. Maar sinds het academiejaar terug gestart is (ik dacht dat al die studenten op kot zaten?) gaat het van kwaad naar erger. Ook vandaag deed ik er weer bijna een kwartier over om de Ringvaart over te steken.

En vanavond moest ik natuurlijk ook met de auto terug naar huis. Geen idee waarom, maar de oprit van de R4 aan de Pintelaan was afgesloten. En zoals alle chauffeurs voor en achter mij, had ik dat te laat gezien. Dus moesten we rechtsomkeer maken om aan de verkeerslichten geduldig onze beurt af te wachten. En dan waren er natuurlijk een paar eikels die het nodig vonden om spook te gaan rijden (*) om zo iedereen de pas af te snijden. Kijk, reed ik nog altijd met mijn oude Jetta, ik was er mij achter geschoten om ze vol in hun gat te rammen. Uiteindelijk deed ik meer dan 20 minuten over nog geen 200 meter. Ik heb veel geduld, maar van zoveel zinloos tijdverlies word ik gewoon woest. Niet alleen omdat ik wist dat oma en W voor een gesloten deur zouden staan. Maar vooral omdat ik er met de fiets al lang was geweest.

(*) Neen, dát is niet ritsen. Want dat kennen ze hier nog altijd niet. Ook vanmorgen was het weer van dat. Ruim een kilometer voor er ingevoegd moest worden ging iedereen braafjes op één rijvak aanschuiven. Wij niet. En dan krijgen we wel eens the look of gaat er een kalf over de middenlijn rijden om mij af te stoppen ("Ik sta hier nu al zo lang, gij gaat mij nu niet voorsteken manneke!"). Netjes in de rij gaan staan, dat hebben de paters er toch maar mooi ingestampt gekregen.

Tags: , , ,

25 oktober 2006

Hopla

Nog een reden waarom ik steeds minder dvd's koop. Ik word niet graag uitgescholden voor Piet Piraat. Op gehuurde dvd's nog tot daar aan toe, maar nadat ik 30 van mijn zuurverdiende euro's voor zo'n schijfje heb neergeteld? Daar worden we nijdig van. "Je steelt ook geen ...", ik denk niet dat de echte piraten zich daardoor laten afschrikken.

En je kan die zever helaas ook niet wegzappen. Voor ons is dat niet zo'n onoverkomelijk probleem. Net genoeg tijd om een drankje en wat chips te gaan halen. Maar ik kan u verzekeren, voor een 16-maand oude peuter die graag een aflevering van Hopla wil zien, duren die 30 seconden een eeuwigheid. "Hopa! Hopa!", van zodra de tv aangaat is er geen houden meer aan. En als het niet snel genoeg gaat, wipt W van pure opwinding uit de zetel. En dat we die dvd niet mogen kopiëren en dat hij van Universal is (nog eens 10 niet-wegzapbare seconden!), dat zal hem worst wezen.

PS: op de Hopla-dvd staat gelukkig niet het agressieve "Je steelt ook geen ..."-filmpje maar de standaard BAF-intro (met dat New Order-deuntje). En gelukkig krijgen we dat, dankzij het geheugen van de dvd-speler, niet elke keer te zien.

Tags: ,

23 oktober 2006

Vijf

De iPod wordt vijf vandaag. Nog eens goed gelachen met wat de gespecialiseerde pers er destijds over schreef. Maar da's makkelijk natuurlijk, want niemand die toen durfde te voorspellen dat de iPod zo'n gigantisch succes zou worden (intussen 67 miljoen stuks verkocht, waarvan bijna de helft tijdens het voorbije jaar!).

You've come a long way, baby. De eerste iPod deed het enkel met Macs, vanaf de 2de generatie kon je hem ook op Windows PC's aansluiten, dan kwam de iTunes Music Store (enkel voor Macs en enkel in de VS), dan iTunes (inclusief Music Store) ook voor Windows en twee jaar geleden ging de iTunes Music Store ook internationaal. Om de zes maand werd de iPod dunner, kon je er meer liedjes op kwijt, werd het scherm (oorspronkelijk zwart-wit met een backlight die je zelf aan moest zetten) en de batterij beter en werd de familie uitgebreid met de iPod mini, iPod shuffle en iPod nano. En intussen kan je er ook video op bekijken en (in 2007 ook in onze contreien) films en tv-programma's kopen in de iTunes Store.

Ik heb mijn eerste iPod nog altijd. 10GB en het eerste model met een touch wheel. Want het wieltje van de allereerste iPod draaide nog echt. Wel, eigenlijk is het niet meer mijn eerste. Want die gaf na een half jaar de geest. Enkele dagen nadat A hem tijdens de fitness had laten vallen. Maar dat kwam pas later aan het licht. En eigenlijk ook niet mijn tweede. Want daar was ook iets mee (iets met de hoofdtelefoonaansluiting, als ik het mij goed herinner) en die werd een maand later dus ook omgeruild. Maar mijn derde doet het dus nog altijd (al is de batterij niet meer wat ze geweest is). Maar hij komt dan ook niet meer buiten. En niet uit de kast als W in de buurt is.

Tags: ,

22 oktober 2006

Faim de toi

Na een week die veel weg had van de Weerwolf in Walibi (het ging omhoog, omlaag en vooral met een rotvaart) hadden we best wat rust kunnen gebruiken dit weekend. Bzzt! Helaas, want ten huize dimboo stond het tweede verfweekend op de agenda. En nu dat er op zit, zijn we daar eigenlijk niet eens rouwig om (al vrees ik wel voor mijn humeur morgenvroeg). Want ons huis ziet er eindelijk als een echt huis uit. Eén uit de boekskes, al zeggen we het zelf. We zullen nog een weekend nodig hebben voor een tweede laag hier en daar, plinten zetten en een hoop prutskes. En dan mag het wat ons betreft meteen stevig beginnen winteren.

Zoals dat intussen de gewoonte is tijdens klusweekends, trakteerden we onszelf gisterenavond op een avondje uit op restaurant. We vonden nog een tafeltje voor twee in de Faim de toi in de Belfortstraat. "Mix gevestigde waarden - een fijne keuken - eigentijds design - een vlotte, hippe bediening - een eigenzinnig interieur ... ", lezen we op hun website en daar is geen letter van gelogen. Het interieur is inderdaad prachtig (vergis ik mij of was dit vroeger niet de "Red Tape Building"? U weet wel waar "10 days off" begon). Geweldig groot ook en dus aan de rumoerige kant. Niet dat het ons heeft gestoord.

De gegrilde tournedos van hert met horentjes des overvloed (een soort van paddestoelen) en puree van pompoen smaakte geweldig. Ook A was bijzonder te spreken over wat ze op haar bord kreeg (gebakken patrijs, wortelstoempje met spek en peterseliecoulis). Perfecte porties trouwens. En wat die vlotte bediening betreft, zó vlot hebben we het zelden meegemaakt. Enfin, tijdens het volgende verfweekend weten we meteen waar naar toe. Neen, goedkoop is het natuurlijk niet. Maar zeker waar voor z'n geld. Enig minpuntje: de poefen waar we op zaten. Na van 9 tot 6 geverfd te hebben, had ik wel een echte stoel kunnen gebruiken.

Tags: , , , ,

19 oktober 2006

Zwarte Piet

Nog eentje uit het drafts-mapje. Nog altijd actueel én ik heb er nog nergens anders iets over gelezen. Wat ik eerlijk gezegd een beetje vreemd vind.

Werk uw publiek niet op de zenuwen. Was dat niet één van de basisregels van online marketing? Zo hebben HP (u weet wel, die Amerikaanse computerproducent die anorexia promoot en tegenwoordig nog wel meer bad press krijgt wegens een afluisterschandaal) en De Standaard Online (DSO) het niet begrepen.

Want sinds een week of twee wordt mijn muispijltje op DSO achtervolgd door de hand van Zwarte Piet die mij wil doen geloven dat "The PC Is Personal Again". Dit gebeurt (gelukkig maar) alleen op de pagina's waarop ook een reclamebanner van HP te zien is. Ze denken toch niet echt dat ik daar ga op klikken?

DSO is nog altijd mijn favoriete nieuwssite maar ze beginnen de laatste tijd wel een beetje op mijn systeem te werken. Niet alleen met deze Zwarte Piet, ook met slecht gemaakte Flash-banners voor de Parelvissers-spaaractie die mijn G5 in overdrive deden gaan en die irritante popup (niet van het soort dat door Safari wordt onderschept) van Insites die we dagelijks moeten wegklikken. Neehee, voor de duzendste keer, we willen niet deelnemen aan dat lezersonderzoek!

En kom nu niet af met het "niks is gratis"-verhaal. Want die banners verschijnen ook op de pagina's in de abonneesectie. En voor zo'n abonnement moet, voor alle duidelijkheid, wel degelijk betaald worden.

Tags: , , , , ,

18 oktober 2006

Directorium

In het "drafts" mapje van MarsEdit, het programma waarmee ik deze blog schrijf, zitten op ieder moment wel 10 tot 15 items. Gewoon wat losse ideetjes, vaak niet meer dan een titel, dingen die ik niet wil vergeten, een linkje, een paar losse zinnen en enkele interessante knipsels. Helaas heb ik geen tijd genoeg om er allemaal echte posts van te maken. Elke week belanden verschillende items (oud nieuws, of ik vind ze zelf niet leuk meer) dan ook in de prullenmand.

Nadat ik Pieter De Crem vanavond bezig zag in het parlement, viste ik met plezier deze draft terug op. Ik heb het niet voor De Crem en dan druk ik mij nog beleefd uit.

Nadat de oranje ridder Filip Van Laecke roemloos ten onder ging, pleitte De Crem, de met een monsterscore herverkozen burgemeester van Aalter (u weet wel, die afrit op de E40), ervoor om een "directorium" naar Gent te sturen om orde op zaken te stellen en "in de volgende zes maanden werk te maken van het vinden van aansluiting bij de stedelijke cultuur" (good luck with that!). Wat er precies met een "directorium" wordt bedoeld weet ik niet (en De Crem wil het zelf ook niet zeggen), maar het klinkt gevaarlijk.

Zijn Gentse CD&V-collega's hijsen zich alvast terug in hun harnas en zetten in het Gravensteen de potten pek op het vuur. Enfin, ze zien hem niet graag komen. En we citeren even Matthieu Dierckx, de fractievoorzitter van de Gentse CD&V, in Het Nieuwsblad:

Ik heb Pieter al eerder proberen uitleggen dat de Brugse Poort alléén al zo groot is als Aalter en dat je daar heel andere problemen aantreft. Vanuit een zetel in een villa in het landelijke Aalter is het makkelijk om wat kritiek te spuien op Gent. Als het in Aalter was misgelopen, zou ik daar toch ook niet op gesprongen zijn? Bovendien: als onze parlementsleden zo bekommerd zijn om Gent, kunnen ze dat toch ook in hun eigen werkzaamheden laten blijken - en voor de goede orde: ik schiet hier niet op de Gentse CD&V-parlementariërs, die hun uiterste best hebben gedaan.

Woehoe! Die zit!

Tags: , , , , ,

16 oktober 2006

Knip

11 november komt dichterbij en dus passeert de campagnespot van "2015 - De tijd loopt" alsmaar vaker op tv en radio. U weet wel: "Elke 3 seconden sterft een kind een zinloze dood als gevolg van extreme armoede", met die vingerknippende BV's.

Ik kan er ook niks aan doen, maar ik moet dan altijd weer aan dat verhaaltje denken (of het echt is weet ik niet en dat doet er ook niet toe) over Bono die tijdens een concert van U2 even de aandacht vraagt van het publiek en in plaats van met zijn vingers te knippen, in zijn handen klapt. "Bij elke klap, sterft er een kind in Afrika". Waarop een wijsneus hem toeroept: "Stop dan met klappen, kalf!".

Begrijp me niet verkeerd, ik sta helemaal achter de millenniumdoelstellingen en draag de 2015-campagne dan ook een warm hart toe. En ik begrijp trouwens al die neuters niet die na het concert van U2 in het Boudewijnstadion vorig jaar, vonden dat Bono toch te veel aan het "preken" was. Maar liedjes zingen over zijn overleden vader en zielenroerselen allerhande, dat mag natuurlijk wel. Maar over die andere zaken die hem nauw aan het hart liggen, moet hij zijn mond houden? Val ons daar niet mee lastig meneer, entertain ons, want daar hebben we veel geld voor betaald. En het is niet dat het uit de lucht komt vallen. Want het mag dan al geen rebel song geweest zijn, ook toen The Edge nog haar had, stond Bono al met een witte vlag te zwaaien. Neen, die neuters zijn waarschijnlijk ook niet naar 0110 geweest.

Tags: , ,

15 oktober 2006

Verzamelaar

De rijen aan de kassa's van de Fnac waren weer lang zaterdag (*). En ik stond weer jaloers te kijken naar al die mensen die met stapels DVD's onder de arm stonden aan te schuiven. Niet omdat ik mij zo geen stapel kan veroorloven of omdat ik er van A niet mee zou mogen thuiskomen. Neen, want zoals altijd had ik ook weer alle rekken afgelopen en veel lekkers gezien. Maar toch maar was ik weer met lege handen op het gelijkvloers beland.

Is het omdat ik toch geen tijd (meer) heb om een film twee keer te bekijken? Omdat de laatste DVD's die ik wél kocht nog altijd ongeopend in de kast liggen? Omdat ik mij altijd sta af te vragen of die DVD elders niet goedkoper zou zijn? Omdat je zot zou moeten zijn om een single-disc DVD te kopen voor 16 euro, terwijl je die ook kan gaan huren voor 3 euro? Omdat ik nog maanden zou nodig hebben om de extra's van al mijn special editions te bekijken?

Ja, misschien wel. Maar vooral, de verzamelaar in mij is dood. Al een tijdje, trouwens.

(*)
- Ik dacht dat het slecht ging met de Fnac?
- Waren er voor de verbouwing niet meer kassa's en stonden die niet véél beter opgesteld?

Tags: , ,

12 oktober 2006

Filmfestival

Voor ons begon het academiejaar altijd pas echt ná het filmfestival. Maar de tijden dat we een abonnement cadeau kregen voor onze verjaardag en tot drie films per dag konden gaan bekijken, liggen héél ver achter ons. En kijk, het 33ste Filmfestival Gent is al enkele dagen bezig en als ik niet oplet mis ik het nog helemaal.

Weer heel wat films aangestipt in het programma, nu moet ik er nog geraken. Alleen de films die om half elf starten komen voor mij in aanmerking, dus dat maakt het kiezen toch iets makkelijker. En ik spits me toe op de World Cinema-films die vaak niet bij ons in de zalen komen. De rest zie ik in de komende maanden wel gewoon in de cinema, maak ik mezelf altijd wijs.

Enfin, morgen ga ik in de Kinepolis naar Life in Loops kijken. En zondag moet ik nog kiezen uit Joni's Promise en Finished. En maandag wordt het waarschijnlijk Container. En dinsdag willen we absoluut 4:30 niet missen. En daarna zien we nog wel. Er zijn voor al deze films trouwens nog plenty of tickets beschikbaar. Niet dat ik het erg vind om alleen naar de cinema te gaan.

Tags: ,

11 oktober 2006

Hertelling

Nog een geluk dat er in ons land niet met vlinderstembrieven en ponskaarten wordt gestemd, of ze zouden in Antwerpen nog altijd aan het hertellen zijn. Want het is natuurlijk de schuld van het vreemdelingenstemrecht (had Dewinter nu echt gedacht dat ze op hem gingen stemmen?) en de media (uiteraard) dat het Vlaams Belang in Antwerpen en Gent werd gestopt. En is het dat niet, dan zal er wel fraude in het spel zijn. Met zoveel woorden zei een ziedende Gerolf Annemans het zondagavond niet, maar hij had wel "aanwijzingen". Diezelfde Annemans schreef maandag op zijn website dat hij niet ontgoocheld is over de verkiezingsuitslag. "Wie laatst lacht, best lacht!", besloot hij. Nu, ze zullen bijzonder grappig uit de hoek moeten komen om mij na zondag nog harder aan het lachen te kunnen brengen.

Ik heb al die drukte over het vreemdelingenstemrecht trouwens nooit begrepen. Ook niet dat de VLD zich erover de dieperik in ruziede. Wie hier al meer dan vijf jaar woont, werkt en belastingen betaalt, krijgt ook inspraak en mag gaan stemmen. Ongeacht nationaliteit. Dat lijkt me nu niet bepaald onliberaal. Toch? En of het veel verschil heeft gemaakt? In De Standaard lazen we dat vijf dagen voor het verstrijken van de deadline, in Vlaanderen slechts 2.338 burgers uit niet-EU-landen zich lieten registreren om te kunnen gaan stemmen, oftewel 5,48 procent van de totale doelgroep (in Leuven en Gent 10 procent, in Antwerpen zes procent).

Waarom ik deze post begon met de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2000. Ik zag vanavond Al Gore terug in Terzake. Over de film "An inconvenient truth". Een documentaire over de "multimedia-roadshow" over het broeikasteffect en de opwarming van de Aarde waarmee Al Gore de voorbije vijf jaar de wereld rondreisde.

En ja, de Al Gore van 2006 is duidelijk niet meer die van tijdens die rampzalige presidentsverkiezingen. Het is waar wat Steven De Foer in De Standaard schreef:

De metamorfose is zo frappant dat ze het tweede onderwerp van deze film vormt. De interessante en vlotte infotainer die we in "An inconvenient truth" bezig zien, moet qua charisma nauwelijks onderdoen voor Bill Clinton. Had hij ook maar een klein stukje van die kwaliteiten laten zien bij de presidentsverkiezingen van 2000, dan zag de wereld er nu vast anders uit.

Laten we hopen dat Gore in 2008 een comeback plant. Maar dan zal hij het in zijn eigen partij meer dan waarschijnlijk moeten opnemen tegen mevrouw Clinton (ook geen slechte presidentskandidaat). En dan zitten de Democraten met een flink luxeprobleem. Anyway, "An inconvenient truth" speelt vanaf vandaag bij ons in de zalen (in Gent in de Kinepolis). Gaat dat zien.

PS: Over de foto. Vond dit "bijgewerkt" exemplaar op een site met politieke cartoons. Heb me suf gezocht naar het origineel, maar dat blijkt onvindbaar. Zes jaar is ook op internet a very long time.

Tags: , , , , ,