De iPod wordt vijf vandaag. Nog eens goed gelachen met wat de gespecialiseerde pers er destijds over schreef. Maar da's makkelijk natuurlijk, want niemand die toen durfde te voorspellen dat de iPod zo'n gigantisch succes zou worden (intussen 67 miljoen stuks verkocht, waarvan bijna de helft tijdens het voorbije jaar!).
You've come a long way, baby. De eerste iPod deed het enkel met Macs, vanaf de 2de generatie kon je hem ook op Windows PC's aansluiten, dan kwam de iTunes Music Store (enkel voor Macs en enkel in de VS), dan iTunes (inclusief Music Store) ook voor Windows en twee jaar geleden ging de iTunes Music Store ook internationaal. Om de zes maand werd de iPod dunner, kon je er meer liedjes op kwijt, werd het scherm (oorspronkelijk zwart-wit met een backlight die je zelf aan moest zetten) en de batterij beter en werd de familie uitgebreid met de iPod mini, iPod shuffle en iPod nano. En intussen kan je er ook video op bekijken en (in 2007 ook in onze contreien) films en tv-programma's kopen in de iTunes Store.
Ik heb mijn eerste iPod nog altijd. 10GB en het eerste model met een touch wheel. Want het wieltje van de allereerste iPod draaide nog echt. Wel, eigenlijk is het niet meer mijn eerste. Want die gaf na een half jaar de geest. Enkele dagen nadat A hem tijdens de fitness had laten vallen. Maar dat kwam pas later aan het licht. En eigenlijk ook niet mijn tweede. Want daar was ook iets mee (iets met de hoofdtelefoonaansluiting, als ik het mij goed herinner) en die werd een maand later dus ook omgeruild. Maar mijn derde doet het dus nog altijd (al is de batterij niet meer wat ze geweest is). Maar hij komt dan ook niet meer buiten. En niet uit de kast als W in de buurt is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten