31 oktober 2007

Henny Huisman

Mijn herfstvakantie begon vandaag met een dagje Henny Huisman spelen. Vaatwasser, wasmachine en droogtrommel vullen en legen (x2), daar draaien wij onze hand niet voor om. Maar er moesten ook nog twee kinderen gevoed, geëntertaind en gelucht worden. Ook dat gaat mij eigenlijk wel goed af. Maar gelukkig moet ik er niet alle dagen aan gaan staan.

Dat luchten bleek nog de moeilijkste opdracht want A was deze ochtend met al het rollend materieel vertrokken (lees: de Bugaboo zat nog in de koffer van de Partner). Buideldier spelen met draagdoek of BabyBjörn, het is niet aan mij besteed. Probeer maar eens je veters te knopen met een baby op je buik. Of je sleutels, gsm of portefeuille uit je binnenzak te halen. Maar het moest. Want het was prachtig weer en ik had W beloofd dat we naar de speeltuin zouden gaan.

's Namiddags kwam oma op S babysitten en trok ik met zus, W, zijn nichtje en een vriendinnetje naar het Circus Rose-Marie Malter op het Sint-Pietersplein. Niet goedkoop (ook al hadden we vrijkaarten voor de kinderen), maar wel waar voor ons geld. De voorstelling duurde 2,5 uur, voor onze kinderen zelfs een tikkeltje te lang. W zat er voor de pauze met open mond en een onaangeroerde Prince-koek in de hand naar te kijken. We gaan volgend jaar zeker terug.

De voorbije jaren gingen A en ik tijdens de herfstvakantie citytrippen. Drie of vier keer Parijs (één keer met W) en vorig jaar naar Amsterdam. Dit jaar hebben we voor ons vieren een vakantie geboekt in Landal Port Greve in Zeeland. Geen citytrip, maar ik kijk er wel enorm naar uit.

Tags: , , ,

29 oktober 2007

Prison Break

Ja, soms overtreft de werkelijkheid de fictie. Het failliet van Hollywood, noemt Walter Wauters het vandaag in zijn column in Het Nieuwsblad. En dan had hij het over tv-programma's als "Mama zoekt een lief" en dat legendarisch fragment vorige week in Man Bijt Hond over een vrouw die haar twee overleden schoothondjes liet opzetten en hun harten op sterk water bewaart.

Wauters pende zijn column ongetwijfeld lang voor Nordin Benallal op spectaculaire wijze uit de gevangenis van Ittre ontsnapte. Uiteindelijk toch niet via de lucht want zijn medegevangenen, die duidelijk te veel naar Prison Break hadden gekeken, lieten zijn helikopter crashen.

Een helikopter, dat Michael Scofield daar niet aan gedacht heeft! Want op het binnenplein van de Fox River State Penitentiary heb ik ook geen helikopterwerende masten of beveiligingskabels opgemerkt.

Ik weet anders wel hoe je dergelijke ontsnappingen kan voorkomen. Met een radar en afweergeschut. Dat is waarschijnlijk ook wat Tony Van Parys, de "justitiespecialist" van CD&V, bedoelt met "superbeveiligde gevangenis".

Tags: , , ,

28 oktober 2007

Feest

De afwezigen hadden natuurlijk ongelijk. En ze waren in de minderheid. Ik telde gisteren 54 zogenaamde volwassenen en 20 kinderen. Een mooie bende. Iedereen leek zich wel te amuseren. Wij ook, al zijn dergelijke massafeestjes altijd leuker voor de gasten dan voor de gastheer- en vrouw. Natuurlijk had ik met die of die nog eens willen babbelen. Of verder geraken dan "Hallo, hoe is't?". Maar dan kwam er altijd wel iemand nieuw binnen of werd er weer eens aan mijn mouw getrokken.

De zaal was in geen tijd opgekuist en iets voor zeven uur stond ik alweer thuis. Met een berg afwas (de vaatwasser heeft overuren geklopt dit weekend) en een voorraad alcoholische dranken to last me till New Year (het is duidelijk niet het moment om te stoppen met drinken). En een hoop andere fijne cadeaus. Fnac- en Bongobonnen, herfstmandjes met onder meer potentieverhogende confituur (als dat maar goed afloopt), boeken, speelgoed voor de jongens (mijn eerste Bionicle!), ... te veel om op te noemen. Bedankt!

En nu is het aan iemand anders om nog eens iets te organiseren.

Tags:

24 oktober 2007

De laatste

"Manufacturing Dissent: Uncovering Michael Moore", de laatste film van mijn filmfestival bleek de minst goeie. Misschien wel omdat ik bij deze film echt wel de ondertiteling miste.

In "Manufacturing Dissent" richten de Canadese documentairemakers Melnyk en Caine de lens op Michael Moore, een van de pioniers van de heropleving van de documentairefilm en altijd op zoek naar schandalen. De film is een analyse van Moores onderzoeksmethodes door twee zelfverklaarde 'progressieve liberalen'.

Dat Michael Moore een egotripper en een geldwolf is en vaak een loopje neemt met de journalistieke deontologie? Tell me something i don't already know. Ik werd op mijn wenken bediend. Zo leerde ik dat Michael Moore in de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2000 actief campagne voerde voor Ralph Nader en zijn Green Party. De derde hond die Al Gore waarschijnlijk het presidentschap koste. Iets wat, zo suggereerde de documentaire, Moore niet slecht uitkwam. Want zonder George Bush in het Witte Huis geen "Fahrenheit 9/11" en geen Gouden Palm natuurlijk.

"Manufacturing Dissent" focust voornamelijk op Moores eerste film, "Roger & Me" (1989), waarin hij tevergeefs General Motors-baas Roger Smith probeert te strikken voor een interview over het sociale bloedbad na de sluiting van de GM-fabriek in Flint, Michigan. Maar Moore sprak destijds wél met Smith (twee keer zelfs) en in "Manufacturing" worden uitgeschreven versies van die interviews getoond. Ook de scène uit "Bowling for Columbine", waarin Moore een jachtgeweer cadeau krijgt bij het openen van een nieuwe bankrekening, blijkt nog geen klein beetje in scène gezet.

Iets om in het achterhoofd te houden wanneer we naar "Sicko" gaan kijken. Moeten we nu het kind met het badwater weggooien? Zeker niet. Want zoals Steven De Foer schreef in De Standaard:

Maar zijn boodschappen zijn in de eindafrekening juist en rechtvaardig: gigantische autobedrijven gaan over lijken, de Amerikaanse obsessie met wapens leidt tot excessieve moordcijfers, de buitenlandpolitiek van George W. Bush is incompetent en immoreel en het Amerikaanse gezondheidsbeleid laat veel zieke burgers creperen.

Tags: , , ,

21 oktober 2007

State Legislature

Met een speelduur van maar liefst 217 minuten spande State Legislature dit jaar de kroon op het filmfestival.

Een meer dan drie uur durende film over de buitengewone legislatuur van Idaho vormt een nieuw hoogtepunt in het oeuvre van een van de voornaamste documentairemakers uit de filmgeschiedenis, Frederick Wiseman.

Zo werd deze prent aangekondigd. Er staat "meer dan drie uur" om niet nog meer mensen af te schrikken. Want 217 minuten kan je even goed omschrijven als "bijna vier uur". Met een korte (en zeer welgekomen) pauze na 2,5 uur duurde de voorstelling zelfs op de kop vier uur. Ik had mijn voorzorgen genomen en voor ik vertrok nog snel twee koppen sterke koffie genuttigd. En dat loonde, want ik ben op geen enkel moment ingedommeld, al had de film ook niet veel langer mogen duren.

"State Legislature" gunt de kijker een blik achter de schermen van het unieke wetgevende systeem van de Amerikaanse staat Idaho. De Senaat en het Huis van Afgevaardigden worden er niet bevolkt door beroepspolitici maar door gewone burgers die enkele maanden per jaar (het parlementaire jaar loopt er normaal van januari tot midden maart) hun dairies (melkveehouderijen) achterlaten om zich onbezoldigd in lange commissievergaderingen te buigen over nieuwe wetsvoorstellen. Wiseman loodst ons van de ene bespreking naar de andere. Over (onder meer) schoolplicht voor kleuters, verplichte certificering van aannemers en roken op openbare plaatsen. Erg boeiend, al had het gerust wat korter mogen zijn.

Het was duidelijk niet aan iedereen besteed. Nog nooit zoveel mensen uit een filmvoorstelling weten weglopen. Na de pauze bleven we nog met vijf over. "State Legislature" is een documentaire die je best in de cinema ziet. Want op tv, zelfs in acht stukken van een half uur geknipt, zou je dit gegarandeerd wegzappen.

Tags: , , , ,

15 oktober 2007

Danny Glover

Lieven Decaluwe, onze sympathieke schepen van Cultuur, mocht vanavond op het filmfestival een Joseph Plateau Lifetime Achievement Award overhandigen aan acteur Danny Glover (Lethal Weapon, Witness, Manderlay, The Color Purple, ...) voor zijn hele carrière (foto's). Hij had beter zijn speech minstens één keer op voorhand gelezen. Engels gaat Decaluwe blijkbaar niet zo goed af. Hij las de hele tijd van zijn blad af en moest zichzelf dan nog talrijke keren corrigeren. Stuntelig.

Danny Glover kwam als Unicef-ambassadeur de film Bamako inleiden. Een eenmalige vertoning in het kader van de samenwerking tussen het filmfestival en Unicef. 'Bamako' dateert van 2006 en stond geprogrammeerd in de sectie "Geheugen van de film". Als executive producer financierde Glover de film en hij had ook nog een klein rolletje in de film in de film, een grappig western-intermezzo. Glover is nog maar 58 maar ziet er een stuk ouder uit en hij klonk ook erg vermoeid. Geen wonder, want als ik IMDB mag geloven werkt hij momenteel aan vier films tegelijk.

De film dan. In een arme wijk van Bamako, de hoofdstad van Mali, spannen burgers een rechtszaak aan tegen internationale instellingen als het IMF en de Wereldbank, die zij medeverantwoordelijk houden voor de armoede die Afrika teistert. De rechtszaak vindt plaats op de binnenplaats van een huis dat gedeeld wordt door verschillende families. De bewoners gaan tijdens de rechtszaak hun dagelijkse gang. Er kon dus af en toe ook nog eens gelachen worden.

Zeker geen slechte film. Een beetje traag, dat wel. En de verwarming in de Kinepolis stond ook een paar graadjes te hoog. Waardoor ik naar het einde toe alle moeite van de wereld had om mijn ogen open te houden.

(foto: © Luk Monsaert, Filmfestival Gent)

Tags: , , ,

14 oktober 2007

Capturing the Friedmans

Intrigerend, onthutsend, hartverscheurend, wraakroepend. Ik zou nog wel een reeks adjectieven kunnen verzinnen over Capturing the Friedmans, de indrukwekkende documentaire van Andrew Jarecki.

Twintig jaar geleden werden de leerkracht Arnold Friedman en zijn jongste zoon Jesse (toen 19) veroordeeld voor seksueel misbruik van een dozijn kinderen. Arnold pleegde zelfmoord in de gevangenis, Jesse kwam in 2001 vrij na dertien jaar gevangenis. Jarecki reconstrueert de zaak aan de hand van interviews, nieuwsbeelden en de enorme collectie homevideo's van de Friedmans.

Ja, er was geen enkel concreet bewijs, er waren de twijfelachtige ondervragingstechnieken, de tegenstrijdige getuigenissen, de massahysterie, het perfide Amerikaanse rechtssysteem met z'n plea bargaining: schuld bekennen in ruil voor strafvermindering. En toch durf je na het bekijken van de film voor geen van de twee protagonisten je hand in het vuur steken. Een film die in ieder geval door je hoofd blijft spoken.

Waarom 'Capturing the Friedmans' nu pas in Gent werd vertoond, zat ik mij af te vragen. De prent kreeg in 2003 al de grote prijs van de jury op het Sundance Festival en een Oscarnominatie, prijkte in 2004 ook in ons land in talrijke top 10-lijstjes en verscheen begin 2005 op dvd. Maar ik had natuurlijk niet gezien dat de film in de sectie "Geheugen van de film" geprogrammeerd stond. Gezien de actualiteit geen slechte keuze. Jesse Friedman tekende na zijn vrijlating uit de gevangenis beroep aan tegen zijn veroordeling en verscheen op 3 oktober een eerste keer voor de rechter. Neen, het verhaal is nog lang niet ten einde.

Op 16/10 (17u30 in Sphinx 02) is Capturing the Friedmans nog eens te zien op het filmfestival. Niet te missen.

PS: Wel een beetje vreemd dat Canvas, toch een van de partners van het filmfestival, het nodig vond om 'Capturing the Friedmans' enkele dagen voor de start van het festival uit te zenden.

PPS: Mooie soundtrack van Andrea Morricone. Jawel, de zoon van Ennio.

PPPS: Officiële website.

Tags: , ,

13 oktober 2007

Geen krant vandaag

Of toch bijna. Om 15 uur was De Morgen overal uitverkocht, hoorden we op het nieuws. Ja, dat was te verwachten. Deze ochtend geen tijd gehad om mijn weekendkrant te gaan halen. Gelukkig werd mijn krantenboer in de late namiddag nog extra bevoorraad. Geen cd (en DM Magazine waarbij die verpakt zat) te bespeuren, natuurlijk.

"Had u de cd gewenst?" Ja, waarom niet. "Dan moet ik wel een stuk uit uw krant knippen, vrees ik. Een groot stuk." De helft van de voorpagina, zo bleek. Dan maar niet. "Steek het anders morgen nog binnen, dan krijg je de cd in de loop van de week". Het zal er niet van komen.

Er werden vandaag 180.000 exemplaren van De Morgen verkocht (inclusief de 30.000 abonnees die nog een paar weken op hun cd moeten wachten). Bijna het dubbele van de normale oplage van de weekendeditie en nog nooit eerder gebeurd aldus hoofdredacteur Klaus Van Isacker. Proficiat, maar als De Morgen echt 2 euro per cd moet betalen, vraag ik mij wel af wat deze actie hen zal opgebracht hebben. Een paar nieuwe abonnees die zich door de gratis iPod shuffle lieten verleiden. En extra advertenties. Onder meer een paginagrote van Humo. Nog een gratis-actie. "Ex drummer", boek én DVD nu dinsdag gratis bij de Humo.

De promotieafdeling heeft blijkbaar de macht van de redactie overgenomen.

Tags: , , , ,

09 oktober 2007

Filmfestival

Met maar liefst drie openingsfilms is vanavond het 34ste Filmfestival Gent van start gegaan (eigenlijk gisteren al met de vooropeningsfilm Sicko, de nieuwe Michael Moore). "Nog een écht filmfestival", dixit Lord Richard Attenborough. "Eén van de vijftig niet te missen festivals ter wereld", volgens het Amerikaanse vakblad Variety. Zo hoort u het ook eens van een ander. Ja, je moet goed gek zijn om dat te willen missen.

Na wat puzzelwerk ziet mijn programma er voor de volgende tien dagen als volgt uit:

10/10: Capturing the Friedmans
11/10: This is England
13/10: Blade Runner: The Final Cut (maar dat wist u al)
15/10: Bamako (met dank aan Gentblogt voor de gratis tickets)
16/10: State Legislature
17/10: Chop Shop
19/10: XXY
20/10: Manufacturing Dissent: Uncovering Michael Moore

Acht (misschien zelfs negen, als ik na 'Blade Runner' nog Wild Tigers i Have Known kan meepikken in de Vooruit) films op 10 dagen, dat is lang geleden en ik kijk er geweldig naar uit. Ik heb deze keer al mijn tickets op voorhand gekocht, zodat ook een dipje mij niet thuis kan houden.

Hoe kies je uit een aanbod van 140 films? Op gevoel, in mijn geval. Ik begin met in het programmaboekje een hoop films aan te kruisen. Voor een tweede selectie ga ik af op de tips die recent in kranten, tijdschriften en op de officiële website van het filmfestival zijn verschenen. En dan moet er gepuzzeld worden. Ja, ik had graag nog wat meer films gezien (Playing the Victim, How is your fish today, Sand and Sorrow, Tarnation, om er maar enkele te noemen). Films die quasi zeker achteraf nog in de bioscoop te zien zullen zijn probeer ik te vermijden.

Rest er mij alleen nog een portie stimulerende middelen in te slaan. Peperkoek misschien? Want een zwak moment komt de komende 10 dagen zeker ongelegen.

Tags: ,

04 oktober 2007

Gratis en exclusief

Op 13 oktober in de krantenwinkel: "Shine", de nieuwe cd van Sarah Bettens, gratis en exclusief bij De Morgen. Pas op 2 november ligt het album ook in de platenwinkel. Een "unieke samenwerking" tussen platenmaatschappij Universal Music, Sarah Bettens en De Morgen. "Nooit eerder in België gedaan", klinkt het triomfantelijk in het persbericht.

"We beleven uiterst boeiende tijden in een snel evoluerende muziekmarkt waarin volop geëxperimenteerd wordt met nieuwe vormen voor het verspreiden van muziek", legt Niels Dierckx, marketing directeur van Universal Music België, uit. Dat is natuurlijk gewoon PR-ees voor: "We raken onze cd's aan de straatstenen niet meer kwijt en we zijn stilaan ten einde raad. Omdat De Morgen zo goed is om onze stock op te kopen, halen we dit jaar misschien toch nog onze -ettelijke malen naar beneden bijgestelde- targets".

De downloaders en kopieerders worden met deze actie natuurlijk op hun wenken bediend. "Wij krijgen voor deze cd nooit geziene promotie, via alle kanalen. Dat zal een hype veroorzaken die ook na 13 oktober moet blijven duren", aldus nog Dierckx. Ongetwijfeld, maar niet in de platenwinkel. "Shine" zal de geschiedenis ingaan als de meest gekopieerde cd ooit (toch in ons land). Want waarom zou je van die gratis cd niet snel een paar kopietjes nemen voor vrienden, familie en collega's die niet op tijd in de krantenwinkel zijn geraakt?

Fedis, de Belgische federatie van de distributie, diende prompt klacht in tegen Universal en De Morgen wegens koppelverkoop. Een wanhoopspoging, maar ze slaan in hun reactie wel de nagel op de kop: "Met deze actie wordt de idee gepromoot dat muziek gratis is". Ik weet niet of Fedis ook de Mediamarkt onder haar leden telt, want daar worden ook cd's tegen dumpingprijzen verkocht (1 of 2 euro is natuurlijk niet "gratis" maar wel zo goed als).

Bij Universal wordt benadrukt dat ze de cd niet echt gratis weggeven, want dat De Morgen er voor betaalt. De Standaard becijferde ook hoeveel. Royalties voor Sarah Bettens, copyrights en een vergoeding voor Universal zouden De Morgen een goeie 2 euro per cd kosten. Huh? Wat betaal je in de winkel voor een nieuwe cd? 15 euro? Wie strijkt dan die andere 13 euro op? Toch niet de platenwinkels, want anders zou de Music Mania nog steeds open zijn.

Zelf koop ik al lang geen cd's meer. Ik koop mijn muziek op iTunes en betaal daar een eerlijke prijs voor (9,99 euro voor een album, 0,99 cent voor een nummer). Ik hoef niet meer te investeren in extra cd-rekken en mijn muziek komt zonder omwegen op mijn iPod terecht. En ik koop meer muziek dan vroeger, veel meer. Net Universal zegde recent haar contract met Apple op en kan dus op elk moment haar catalogus van iTunes halen. Waarom weten we niet, misschien omdat Apple blijft vasthouden aan een vaste prijs en omdat Universal geen zin heeft om haar muziek zonder kopieerbeveiliging aan te bieden op de online-winkel. Of, en dit is nog het meest waarschijnlijke, omdat iTunes een beetje te groot aan het worden is.

Het zal Sarah Bettens natuurlijk allemaal worst wezen. 120.000 verkochte exemplaren! Op één enkele dag! Instant platina (of een andere edelmetaal)! En als slechts een paar procent van de lezers van De Morgen straks ook een duur ticket voor een van haar concerten koopt, passeert ze nog eens langs de kassa.

Tags: , , ,

01 oktober 2007

Alopecia areata

Lap, nu heb ik het weer! Alopecia areata, oftewel "pleksgewijze kaalheid":

Alopecia areata is een haaraandoening, waarbij een persoon vrij plotseling gedeeltelijk kaal wordt. Een ontstekingsproces rondom de haarwortel belemmert de haarwortels in hun functie, waardoor hieruit enkel nog misvormde, gemakkelijk afbrekende en uiteindelijk helemaal geen haren meer groeien. Daarbij is het belangrijk om te weten dat ondanks de ontsteking, de haarwortels niet verloren gaan. Dat betekent dus dat zodra de ontstekingsreactie verdwijnt - soms zelfs na jaren - de haargroei kan terugkeren. De plekken waar alopecia zich voordoet, zijn rond of ovaal. Daar vallen (vrijwel) alle haren uit. Zo ontstaan één of meer kale plekken, op hoofdhuid, wenkbrauwen, wimpers, in de baard, oksels en schaamstreek.

Vrees niet, het is niet besmettelijk. En ik heb gelukkig slechts de variant alopecia areata barbae. Het blijft dus (voorlopig) beperkt tot een paar kale plekken in mijn baard. Twee jaar geleden had ik dat ook al eens. Na goed een jaar was het even plots verdwenen als het gekomen was.

Wat alopecia areata precies veroorzaakt is nog altijd niet geweten:

Wel is door wetenschappelijk onderzoek steeds meer bekend geworden over de ontstaanswijze van de ziekte. Alopecia areata gaat vaak gepaard met zogenoemde auto-immuunziekten zoals schildklieraandoeningen. Hierbij herkent het afweersysteem onderdelen van het eigen lichaam als vijand en gaat deze aanvallen. Alopecia areata zelf wordt ook wel een auto-immuunziekte genoemd, maar dit is wetenschappelijk nog geenszins bewezen. Opvallend vaak komt de alopecia areata tot uiting na een ingrijpende emotionele gebeurtenis of na een periode van verhoogde stress.

Slaapgebrek zou er volgens mij ook wel iets mee te maken kunnen hebben. Het wordt blijkbaar tijd dat we onszelf wat meer gaan soigneren.

Voor de rest sukkel ik al weken met een vervelende verkoudheid en heb ik sinds enkele dagen last van tendinitis in mijn rechterarm (een beetje overbelast, vrees ik). Woensdag word ik 36 en vanaf nu gaat het duidelijk alleen nog maar bergaf. Een mens zou van minder slecht gezind worden.

Tags: ,