30 april 2007

Sequels

De bioscooprelease van Spider-Man 3 morgen, is meteen ook het startschot voor een zomer vol sequels. Ik heb de eerste twee Spider-Man-films gezien maar zat niet meteen te wachten op nummer drie. Maar na het lezen van de lovende recenties moet ik misschien toch maar gaan kijken.

Verschillende andere sequels hadden we wel al lang aangestipt in onze agenda. Ocean's Thirteen (13 juni), bijvoorbeeld. Ocean's Eleven vond ik geweldig, Ocean's Twelve heb ik op DVD gezien en vond ik eigenlijk maar zozo. Catherine Zeta-Jones en Julia Roberts zullen we in Ocean's Thirteen niet missen want we krijgen er Al Pacino voor in ruil. Niet te missen dus.

Ook voor Live Free or Die Hard (4 juli), de vierde Die Hard, trekken we met plezier nog eens naar de bioscoop, maar dat wist u al. Ook de trailer van The Bourne Ultimatum (12 september) ziet er veelbelovend uit. We zagen Matt Damon graag bezig in de eerste twee Bourne-films en alleen al voor de locaties (Berlijn, Londen, Oxford, Parijs, Riga, Madrid, Tanger, New York, ..) gaan we zeker naar Ultimatum kijken.

Pirates of the Caribbean: At World's End (23 mei) en Harry Potter and the Order of the Phoenix (11 juli) geven we nog even mee voor de volledigheid, maar sparen we waarschijnlijk op voor de thuisbioscoop tijdens een druilerige herfstdag.

En voor wie net als ik verlekkerd is op trailers, wil ik graag nog even deze site van harte aanbevelen. U vindt er links naar de trailers van al deze sequels (maar ook van honderden andere films), zo hoeft u de vaak vreselijke officiële websites niet af te dweilen.

Tags: , , , , , , , ,

28 april 2007

Wakkere zeehond

Hoe het nu met hun nieuwe logo is afgelopen weet ik niet, maar de scouts vieren dit weekend hun eeuwfeest. Je kon de voorbije dagen dan ook geen krant openslaan, of er werd wel één of andere bekende Vlaming in geïnterviewd over zijn of haar scoutsjaren. En hun totem natuurlijk.

Dat is, voor wie het niet zou weten, de dierennaam die elke scouts (toch in België want in andere landen zou de totem in onbruik zijn geraakt) krijgt wanneer hij of zij de jaren van verstand heeft bereikt. Meestal is er ook nog een 'voortotem', een eigenschap die de totemnaam aanvult. Zo kwamen we bijvoorbeeld te weten dat Roos Van Acker zich "Speelse Fluwijn" mag noemen (ik heb het even voor u opgezocht, een fluwijn is een steenmarter).

Dan kan ik uiteraard niet achterblijven. Wakkere zeehond. Ik ben altijd al best tevreden geweest met die totem. Eigenlijk ging ik nog een andere voortotem krijgen. Maar die avond aan het kampvuur ergens in Frankrijk, vonden ze niet meteen het juiste woord voor "Heeft altijd een gevatte en meestal grappige repliek klaar". En dus werd (en bleef) het "wakkere". Achteraf bekeken was dat nog niet zo'n slechte keuze.

(En wie mij deze namiddag aan het werk zag in het zwembadje van W zou zich niet afvragen waar ze zeehond vandaan haalden).

Tags: , ,

24 april 2007

Papa-verklaring

Mooi initiatief die papa-verklaring:

Het onderwijstijdschrift Klasse voor Ouders en de pedagoog Hans Van Crombrugge, professor gezinspedagogiek aan het Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen, willen vaders meer bij de opvoeding van hun kinderen betrekken en lanceerden daartoe de zogenaamde papa-verklaring, onder de titel "Verklaar je vader". Een resem BV's zette al hun handtekening. (gelezen in De Standaard)

Alleen jammer dat deze verklaring laat uitschijnen dat papa zijn een opgave is. Want als het al een job is, dan wel de meest fantastische ter wereld. Ja, het is soms wel eens lastig en ja, het is allemaal niet meer zoals vroeger en ja, we geraken nog zelden in de cinema en ja en ja en ja. Maar neen, ik zou het voor geen geld ter wereld willen wissen.

"Wij vaders willen niets missen van de snelle ontwikkeling van onze kinderen. Wij kunnen voorlezen, puzzelen, neuzen snuiten en staartjes maken.", luidt één van de papa-verklaringen. Wie, op de uitvinders van de vreselijke term "quality time" na, zou dat nu wél willen missen?

Op 10 juni is het trouwens vaderdag. Mijn derde al. De kans is groot (als nummer twee niet te laat of te vroeg is) dat u mij dan in de materniteit proficiat mag wensen voor mijn dubbel papa-zijn. Een mooier cadeau kan ik mij niet dromen. (PS voor A en W: zo goedkoop komen jullie er niet elk jaar vanaf!)

Tags: ,

23 april 2007

Toerist

Ons gastgezin woonde nog maar drie jaar in Marseille. Ze waren dus zelf nog een beetje toerist in hun stad. Handig is anders. Zo vroegen we de eerste avond een restauranttip. Geen probleem, ze zouden ons een eindje meevoeren naar de Plage Borely, waar we de restaurants maar uit te kiezen hadden. "Neem een pull mee, want na zonsondergang wordt het flink koud", kregen we nog als goede raad mee. "Daarom gaat iedereen er ook vroeg eten". Fransen die voor acht uur aan tafel gaan en dan nog aan de Middellandse Zee? Ik rook onraad.

De bewuste plage bleek het Venice Beach van Marseille te zijn en de restaurants niet meer dan de voor onze Vlaamse kust zo typische brasserieën. Het was half zeven en op de terrassen was iedereen natuurlijk nog druk aan het aperitieven. "Pour manger?", dat we om acht uur maar eens moesten terugkeren. Een extra aperitief sla ik nooit af en ik heb die avond best lekker gegeten. En op groot scherm zelfs nog een bekerwedstrijd van OM kunnen meepikken. Maar het was niet meteen wat we in gedachten hadden.

Ook de beloofde bus terug was er niet. Want in Marseille rijden de bussen maar tot 21u. En de "nachtbus", de zogenaamde fluobus, reed die avond blijkbaar niet op onze lijn. Trouwens, ook de metro rijdt in Marseille op weekdagen maar tot negen uur. Toch vreemd voor de tweede grootste stad van Frankrijk. Waar de auto, zo zouden we later nog ondervinden, nog altijd koning is.

En zeggen dat het bijzonder pittoreske (toch bij zonsondergang) Vallon de L'Oriol op wandelafstand (zelfs voor wie zeven maanden zwanger is) van onze chambre d'hote lag. Met niet minder dan vier geweldige restaurants. Waarvan we er dus helaas maar twee hebben kunnen uitproberen.

Tags: , , ,

22 april 2007

Aap

"Kijk mama, aap!", riep W uit, toen hij deze morgen op weg naar de Bourgoyen een man met dreadlocks in het visier kreeg. Gelukkig was de man op wandel met een hond zodat A, lichtjes gegeneerd, kon antwoorden: "Maar neen, dat is een hondje!". De man in kwestie kon er gelukkig om (glim)lachen.

Dat "hondje" was een flink uit de kluiten gewassen Duitse Herder dus van enige verwarring bij W kon geen sprake zijn. Ja, daar gaan we nog veel plezier aan beleven.

Tags: , ,

18 april 2007

Doodgewoon

"Het was een aardige, net uitziende student. We verkopen geen wapen als we het idee hebben dat de koper verdachte beweegredenen heeft", verklaarde de wapenhandelaar die op 19 maart aan Cho Seung-Hui, de dolle schutter van Blacksburg, een Glock 19 en een doos met vijftig kogels verkocht. Een doodgewone jongen dus. Tiens, hadden we dat niet al eens eerder gehoord?

Een maand eerder had Seung-Hui in een pandjeshuis al een Walther .22 afgehaald die hij via internet had besteld. Seung-Hui wachtte niet zomaar een maand om een tweede pistool te kopen. Het is in de staat Virginia namelijk verboden om meer dan één vuurwapen per maand te kopen. Hoe wordt dat dan gecontroleerd, vraag ik mij af. Want wapens hoeven in Virginia niet geregistreerd te worden. De wapenhandelaar moest wel naar de politie bellen voor een snelle "background check". Seung-Hui had een blanco strafregister en mocht het pistool meteen meenemen.

De twee pistolen waarmee Seung-Hui een bloedbad aanrichtte, laden automatisch na elk schot een nieuwe kogel. Er passen 15 kogels in het magazijn van de Glock 19. Opmerkelijk, tot 2004 was de verkoop van zulke halfautomatische wapens verboden in de VS. Dankzij een federale wet die in 1994, toen Bill Clinton nog president was, tot stand kwam. President Bush beloofde het verbod te vernieuwen, maar de wet verviel in 2004. De duizenden die gisteren tijdens de herdenkingsdienst in het Cassell Coliseum van Virginia Tech applaudiseerden na de speech van Bush, wisten dat waarschijnlijk niet.

(bronnen: o.a. "Zo eenvoudig koop je een wapen in Virginia", gelezen in De Standaard)

Tags: , , , , , ,

17 april 2007

Blacksburg

Zal het bloedbad in Blacksburg, Virginia de Amerikanen anders doen denken over het vrije wapenbezit? Waarschijnlijk niet. Dat holebi's niet mogen trouwen en dat rokers vogelvrij worden verklaard, het raakt de kouwe kleren van de gemiddelde Amerikaan niet. Maar raak aan het Second Amendment en ze komen gelijk in opstand.

Ja, ik hoor Charlton Heston en zijn kornuiten al van ver komen: ook een strengere wapenwet zou dit bloedbad niet verhinderd hebben. Toch wel, want als die dolle schutter al geen jachtgeweer cadeau kreeg bij het openen van een nieuwe bankrekening, dan vond hij wel een pistool in het nachtkastje van zijn papa.

Moest de reactie van de woordvoerder van Bush niet zo schrijnend zijn, we zouden er mee kunnen lachen:

De president is van mening dat mensen het recht hebben wapens te dragen, maar vindt dat alle wetten gerespecteerd moeten worden.

Het zal voor de ouders van de 33 vermoorde studenten van Virginia Tech een hele opsteker zijn. Net zoals het aanbod van Bush, die blijkbaar van Blacksburg het nieuwe Baghdad wil maken, om federale troepen naar Virginia te sturen.

Tags: , , , , ,

15 april 2007

Ontbijt

Een Bed and Breakfast heet niet voor niets een Chambre d'Hote in het Frans. "Kamer met een stuk hard stokbrood met pruimenconfituur, een zwart aftreksel dat voor koffie moet doorgaan en als het even meezit een uitgedroogde croissant" zou natuurlijk wel erg lullig klinken.

Fransen en ontbijt dat gaat niet samen, dat weten we al langer dan vorige week. Toch hadden we meer verwacht, net omdat het een chambre d'hote was. Want moest ik betalende gasten in mijn huis halen én er daarenboven nog eens op staan om er de ontbijttafel mee te delen, ik zou toch een beetje mijn best doen. Een beetje veel, zelfs. Want een lekker ontbijt serveren, zo moeilijk is dat nu toch niet hé?

Over een lekker ontbijt gesproken, vandaag begonnen we onze zondag in Breadpoint. We hadden er anderhalf jaar geleden al eens ontbeten en toen ik recent de weinig lovende bespreking in de Zone 09 las, fronste ik toch wel mijn wenkbrauwen.

We hadden een tafel voor vier gereserveerd op het schitterende terras van Breadpoint. Om tien uur. En we waren niet alleen. Toen ik zag dat zowat het hele terras nog op zijn ontbijt zat te wachten, herinnerde ik mij plots dat we de vorige keer lang hadden moeten wachten. En de geschiedenis herhaalde zich, helaas. De mensen van Zone 09 stonden na een uur weer buiten, maar wij zaten na een uur nog altijd -en met steeds luider knorrende magen- te wachten. Het aangename gezelschap en het glaasje fruitsap en de bubbels (inbegrepen in de cadeaubon die we kwamen opmaken), maakten het wachten gelukkig draaglijker. Behalve voor W, die stilaan zijn geduld begon te verliezen. Maar wat we na bijna anderhalf uur wachten op ons bord kregen, smaakte heerlijk. En we konden er de rest van de dag op teren. Gelukkig maar, want het was al na half één toen we konden afrekenen.

Tags: ,

12 april 2007

Echo 7

Helaas, geen filmpje deze keer. De gynecoloog werd weggeroepen voor niet één, maar meteen twee bevallingen, en zodoende werd de afspraak vanavond enkele uren uitgesteld. Of het waren de naweeën van vijf dagen verwennerij bij de grootouders of hij had een véél te leuke dag en avond (net uit bad kwamen de buren hem om zeven uur halen om naar een nest pas geboren caviaatjes te gaan kijken) achter de rug, maar W was vanavond met geen stokken in bed te krijgen. Misschien moeten ze in de crèche zijn middagdutjes (vandaag weer 3 uur) maar wat beginnen inkorten. Ja, hij zal het lastig hebben morgenvroeg. Tiens, van wie zou hij dat hebben?

En in alle drukte was A de videoband vergeten natuurlijk. De reeks echo's van onze nummer twee zal dus niet compleet zijn. Jammer, maar zo erg is dat nu ook weer niet. Want als het even meezit volgen er nog vier.

Maar, veel belangrijker, met nummer twee gaat alles goed. 28,5 cm groot (update!) intussen (het gewicht stond niet op de print die A meekreeg). En de gynecoloog stelde A gerust, nummer twee houdt het nog wel acht weken uit in haar buik.

Wat voorafging: echo 1+2, 3, 4, 5, 6.

Tags: , ,

11 april 2007

Geland

Dat de mensen van Brussels Airlines wel eens de ruiten van hun vliegtuigen mogen kuisen. Maar voor de rest, geen klachten (en voor de geïnteresseerden, 90 minuten eerder waren we stipt op tijd opgestegen).

Dit maar om te zeggen dat we terug zijn. Onze impressies van Marseille leest u hier later nog wel eens. En over vliegen gesproken, het was intussen van 2003 (onze huwelijksreis naar Barcelona) geleden dat we nog eens gevlogen hadden. Toen we zondag opstegen zatten we allebei flink met de poepers. Omdat we W (in goede handen, uiteraard) hadden moeten achterlaten. Hij had ons blijkbaar niet gemist, maar wij des te meer.

Tags: , , vliegen, Brussels Airlines

07 april 2007

Marseille

Voilà, nu weet u ook waar wij zondag naar toe vliegen. Marseille, hoor ik u al denken, is dat geen grauwe stad? En is het daar niet gevaarlijk? Niet dat we daar op voorhand bij stil stonden, maar Marseille heeft inderdaad een kwalijke reputatie. Maar de stad doet er alles aan om daar snel van af te raken. Want wat lazen wij in De Standaard van 13 september 2003 (heerlijk toch, die online krantenarchieven):

Tegen 2010 ondergaat Marseille een ingrijpende metamorfose. Een groot deel van de stad en de haven wordt door toparchitecten heraangelegd en ingericht met nieuwe ruimten voor werk, wonen en vrijetijd, zodat de inwoners niet meer hun rug naar de Middellandse Zee keren.

Deze stadsvernieuwingsoperatie, de grootste die Frankrijk ooit gekend heeft trouwens, kreeg de naam Euroméditerranée mee. In totaal worden 311 hectare (overzicht - pdf) tussen de haven en het station van Marseille heringericht. Maar liefst 3 miljard euro investeringen moeten van Marseille terug de sociale, economische en culturele draaischijf van het Middellandse-Zeegebied maken, een centrum van uitwisseling tussen het rijke noorden en het armere zuiden.

We zijn intussen vier jaar verder en ik ben benieuwd of het daar al wat opgeschoten is. Voor het culturele koninginnenstuk van Euroméditerranée, de verbouwing van het Fort Saint-Jean tot het "Musée des Civilisations d'Europe et de la Méditerranée", zullen we nog eens terug moeten gaan, want dat opent ten vroegste in 2008 de deuren. Wedden dat u dan wel meewil?

Tags: , , ,

04 april 2007

Russische roulette

Ik hoop maar dat ze "Kunt ge de tekenen van de tijd dan niet duiden?", de paasbrochure van de Belgische bisschoppen, op een heel beperkte oplage hebben gedrukt. Kardinaal Danneels stelde de brochure, waarin de bisschoppen willen afrekenen met het beeld van "de kerk als boze stiefmoeder die niets anders doet dan haar omgeving het leven zuur maken", gisteren met veel tamtam voor aan de pers. Niet meer dat wat windowdressing natuurlijk en dat onderstreepte André-Mutien Léonard, de bisschop van Namen, in een interview met Télémoustique dat uitgerekend gisteren verscheen.

Niemand die zich nog opwindt over een bisschop die holebi's abnormaal noemt. We hebben het allemaal al eens eerder gehoord. Veel schrijnender zijn de uitspraken van de bisschop over condooms. "Voorbehoedsmiddelen zijn een vorm van Russische roulette, want er is slechts een betrouwbaarheid van 90 tot 95 procent, bijvoorbeeld tegen aids", aldus ervaringsdeskundige Léonard die duidelijk geen kaas heeft gegeten van kansberekingen. Trouwens, een condoom biedt wel degelijk meer dan 90 tot 95 procent bescherming, als hij maar op de juiste manier wordt gebruikt.

"De enige bescherming die 100 procent veilig is, is risicovol seksueel gedrag vermijden", nuanceerde Léonard vandaag en hij toonde (zie foto) meteen ook hoe je dat het best kan doen. Onthouding als wondermiddel in de strijd tegen aids, dat we daar zelf nog niet opgekomen waren! De bisschop moet dat misschien eens in Zuid-Afrika gaan vertellen, waar één op vijf volwassenen hiv-positief is en dus élk seksueel contact serieuze risico's inhoudt.

Tags: , , , , , , , ,

02 april 2007

Zonder

Vanaf volgende maand biedt EMI, één van de vier grote platenfirma's, haar muziek zonder DRM, voluit Digital Rights Management oftewel kopieerbeveiliging, aan op iTunes. En later ook op de andere online-muziekwinkels. Zoals we in februari al schreven: natuurlijk wist Steve Jobs dat dit er zat aan te komen. Op de persconferentie, deze middag in Londen, kondigde de Apple-baas trouwens aan dat nog voor het eind van dit jaar de helft van alle liedjes op iTunes te koop zal zijn zonder DRM. De kleinere platenlabels en de andere majors (met uitzondering van Warner, waarschijnlijk) zullen dus snel het voorbeeld van EMI volgen.

De DRM-vrije liedjes van EMI gaan op iTunes 1,29 euro kosten maar worden wel in hogere kwaliteit aangeboden. En dat laatste is een geniale zet, want zo kan DRM-loos plots als een feature worden verkocht. Maar niet getreurd, wie niet wakker ligt van DRM blijft gewoon 0,99 euro betalen voor een liedje (en de rest kan zijn eerder aangekochte EMI-liedjes voor 30 eurocent upgraden). En belangrijker, wie een volledig album van één van de artiesten uit de EMI-stal koopt, krijgt dat DRM-vrij én in hogere kwaliteit en betaalt daar geen ene eurocent meer voor. Geniale zet nummer twee, want het feit dat je op iTunes geen volledig album moet kopen is de grote platenfirma's al langer een doorn in het oog.

Ik blijf dus gewoon 0,99 euro betalen voor mijn singles op iTunes. Want ik heb helemaal geen probleem met de kopieerbeveiliging op iTunes. En ik ben benieuwd of we iets zullen merken van die betere geluidskwaliteit van onze op iTunes gekochte albums. Ik betwijfel het, maar je kan mij dan ook bezwaarlijk een audiofiel (kent iemand een betere vertaling voor audiophile?) noemen.

Tags: , , ,

01 april 2007

Vakantiestemming

Een feestweekend en prachtig lenteweer, meer hebben we niet nodig om helemaal in vakantiestemming te komen. Maar in tegenstelling tot de tienduizenden Belgen die afgelopen weekend naar de zon of naar de sneeuw zijn vertrokken, hebben wij nog geen vakantie. Nog niet. En na drie maand onafgebroken werken kan dat weekje er best nog bij.

Een feestelijk weekend dus. Mama werd enkele weken geleden 65 en had nog een cadeau tegoed. "Een dag vol verrassingen", stond er in de brief die ze op haar verjaardag kreeg. En dat was niet gelogen. Ze werd zaterdag door zus en A op sleeptouw genomen in Antwerpen. Na een voormiddag wellness en shopping werd ze in de Zoo opgewacht door de mannen en de kleinkinderen (iets later dan voorzien omdat we onze trein hadden gemist). Heerlijk om te zien hoe W met open mond (en met een ietwat wazige blik want voor een middagdutje hadden we geen tijd gehad) naar de olifanten, giraffen, leeuwen, krokodillen -en al die andere dieren die hij alleen maar uit zijn boekjes kent- zat te kijken. Terug in Gent werd de avond gepast afgeloten in Fin du monde.

Morgen is er een andere mama jarig en dus mochten we vanmiddag al opnieuw aan een feestdis aanschuiven. En vrijdag zagen we J & I nog eens terug, dat was intussen (schande!) ook al van oudejaarsavond geleden. Ja, meer moest dat niet zijn. En dat was ook wat W wou zeggen, toen die zich vanavond met enorm veel plezier liet onderstoppen.

Tags: , , , , ,