Op een grote paddestoel vol met witte stippen zat kabouter Pinnenmuts heen en weer te wippen. Krak, zei de paddestoel met een diepe zucht, allebei de beentjes vlogen in de lucht.
Ja, ik ken het weer van buiten. Al zing ik tegenwoordig vaker "In een klein stationnetje" en "Broeder Jacob", het lievelingsliedje van W. Hij zingt zelfs al de eerste en laatste (Bim bam bom!) regel mee.
Krak, dus. Dat deed mijn rug toen ik deze morgen W optilde. Hij stond snel met beide beentjes terug op de grond. Echt krak deed het niet. Maar ik heb wel geweldig hard gevloekt toen ik die hevige pijnscheut door mijn rechterzij voelde trekken. Great timing, zo vlak voor het verlof. En het feit dat ik vandaag negen uur op een niet al te comfortabele bureaustoel heb doorgebracht, heeft niet geholpen. Benieuwd hoe we morgen gaan opstaan. Als het niet veel erger wordt, hou ik het nog wel uit tot woensdagavond. Hopelijk doet de osteopaat dan wonderen.
1 opmerking:
Koop met je drinkgeld een Herman Miller Aeron (of vraag er eentje opt werk) en verwen je rug in 2007 (en de rest van je leven).
Een reactie posten