27 september 2007

The Film That Started It All

Nog 12 keer slapen en dat is het zover: het 34ste Filmfestival Gent! Van 9 tot en met 20 oktober worden op het festival 140 langspeelfilms en 48 kortfilms vertoond. Met minder dan 200 films slankt het festival dit jaar dus een beetje af, maar niemand die daarom treurt.

Bij het doorbladeren van de programmagids, die vanavond op de mat lag, sprongen mij meteen twee zaken in het oog. Goed en slecht nieuws. Eerst het slechte. Fnac is blijkbaar geen partner meer van het festival. Geen festivalkassa in de winkel in de Veldstraat en geen korting meer voor Fnac-leden. Awoert! Dat was dus wel één van de redenen waarom ik mij destijds een Fnac-kaart had aangeschaft. Alleen nog korting voor jongeren (-26), werkzoekenden, 55-plussers (bless them, maar laat ons wel wezen, zij hoeven niet op een euro te kijken) en Fortis bankkaarthouders en Knack Clubkaarthouders. Voor een paar euro's gaan we natuurlijk niet van bank veranderen en oud papier hebben we al genoeg. Dus moeten we dit jaar noodgedwongen de volle pot betalen, 1 euro meer voor de middagvoorstellingen en anderhalve euro voor de vertoningen na 18 uur.

Enfin, nu het goede nieuws. Binnenkort op DVD maar tijdens het festival eenmalig (weliswaar twee voorstellingen) op het grote scherm: Blade Runner: The Final Cut (trailer)! Nieuwe montage, bijgewerkte special effects, opgepoetst Dolby-geluid en een digitale print. Dé ultieme heruitgave van de sciencefictionklassieker uit 1982, quoi. "The Film That Started It All". Regisseur Ridley Scott is naar eigen zeggen eindelijk tevreden met het resultaat. Er werd al járen gespeculeerd over deze nieuwe versie. Drie jaar geleden deed ik in blijde verwachting zelfs al mijn DVD met de Director's Cut (1992) van de hand. Pas toen de 25ste verjaardag van de film angstvallig dichterbij kwam, maakte Scott eindelijk werk van zijn Final Cut. Ik heb mijn ticket al besteld. Zonder korting.

Tags: , , ,

24 september 2007

Hij doet niks

Telkens wanneer er ons iemand passeert met een (al dan niet) vervaarlijk uitziende viervoeter, deins ik een meter achteruit en hou ik W heel dicht bij mij. "Oh, maar hij doet niks hoor!", krijg ik dan altijd te horen. Ja, dat zal wel, denk ik dan, maar excuseer mij als ik liever toch een beetje voorzichtig ben. De eigenaar van de Deense dogs die gisteren een 10-jarig Frans meisje doodbeten, zal zijn beesten ook wel ontelbare keren doodbraaf hebben genoemd.

Dat ik het niet zo voor honden heb, wist u al. Niet alleen omdat ze wildkakken. Want als we daar last van hebben is dat tenslotte de schuld van hun baasjes (*). Een mooie stamboom of de wekelijkse training in de hondenschool veranderen namelijk niks aan het feit dat een hond een wild en gevaarlijk dier is. Dat, om wat voor reden dan ook, op slag kan veranderen in een moordmachine. Ik neem liever het zekere voor het onzekere, dus er komt hier nooit een hond in huis. En W en S zullen later ook nooit mogen gaan spelen bij vriendjes met loslopende honden.

Het is met moorddadige honden een beetje zoals met vluchtmisdrijven. Plots staat er elke dag wel een nieuw geval in de krant. Maar wanneer de media er op uitgekeken zijn, wil dat natuurlijk niet zeggen dat het niet meer even frequent gebeurt. Jammer genoeg.

(*) Nooit zoveel hondendrollen bij elkaar gezien als in Marseille, een paar maand geleden. Het is daar op het voetpad slalommen geblazen. En het ene exemplaar ziet er al verser uit dan het andere. "Eikes!", riepen we uit, toen er nog eens een hond vlak voor onze neus zijn gevoeg deed. Zijn baas had ons blijkbaar verstaan. Maar in plaats van de drol op te ruimen gaf hij zijn hond een pak slaag. "Sale bête!". Maar de drol bleef onaangeroerd liggen.

Tags: , ,

20 september 2007

The Great Global Warming Swindle

Vorig weekend gezien in Terzake zaterdag: The Great Global Warming Swindle. De omstreden documentaire van Channel 4 waarin de klimaatsceptici aan het woord worden gelaten. In een notendop komt hun boodschap hier op neer. De mens heeft een verwaarloosbaar aandeel in de opwarming van ons klimaat. Het voornaamste broeikasgas is waterdamp. Niet de menselijke uitstoot van CO2 maar wel de activiteit van de zon zorgt voor de opwarming van de aarde.

Kortom, sit back and relax, we kunnen er toch niets aan doen. Trouwens, het is al eerder gebeurd. En we hebben tijdens de Medieval Warm Period niemand horen klagen. En over het smelten van het poolijs zei één of andere Japanse professor: dat is gewoon de lente, stupid. Ik moest er aan denken toen ik deze week las dat de Noordwestelijke Doorvaart, de zeeweg die de Atlantische Oceaan verbindt met de Stille Oceaan via de Canadese wateren voor het eerst sinds mensenheugenis (de waarnemingen begonnen in 1978) ijsvrij en bevaarbaar is. Dat zal dan ook wel het spel van de seizoenen zijn zeker?

Maar waar komt het fabeltje dat de menselijke uitstoot van CO2 ons klimaat opwarmt dan vandaan, vroeg de documentairemaker zich af. Van linkse rakkers en van Margaret Thatcher, wist een Britse wetenschapsjournalist op rust te vertellen. Pardon? De linkse rakkers hadden na de val van het communisme een nieuw project nodig en na de oliecrisis en de mijnstakingen trok Thatcher voor de energievoorziening van Groot-Brittannië de kaart van kernenergie. Niet iedereen zag de voordelen van kernenergie en daarom pompte de Iron Lady veel geld in onderzoek dat een link tussen CO2 en de opwarming van het klimaat moest aantonen. Tja, het is een complottheorie gelijk een andere.

Zes maanden na de uitzending op Channel 4 blijft er van de pseudowetenschappelijke argumenten van The Great Global Warming Swindle geen spaander meer heel.

Zaterdag opnieuw een niet te missen aflevering van Terzake want dan zenden ze The Denial Machine uit:

Een Canadese tv-ploeg ging na wat de wetenschappers drijft die de consensus over de klimaattheorie op losse schroeven willen zetten. Resultaat is een onthullende reportage over hoe wetenschappers zich een conclusie laten opdringen en die met vuur verdedigen als het maar genoeg betaalt. Bovendien is het niet de eerste keer dat dat gebeurt. De olie-industrie sponsort, net als destijds de tabakslobby, graag wetenschappelijk onderzoek.

Tags: ,

17 september 2007

8 procent

8 procent. Zoveel kans hebben fietsende pendelaars op een nat pak. Deze morgen waren we de regen voor, maar vanavond hadden we prijs. Een beetje motregen, daar kunnen we wel tegen. Dat élk verkeerslicht vlak voor mijn neus op rood sprong, ergerde me veel meer. Want ik was -voor niks, bleek later- gehaast.

8 procent. Het is één van de argumenten waarmee ze in Brussel de mensen op de fiets proberen te krijgen. Voorlopig enkel op vrijdag. Friday Bikeday. Het is een begin natuurlijk.

Het regent in ons land echt wel minder dan je zou denken. Dat had ik al eens gelezen. Op de website van onze weerman Frank Deboosere. Sinds 2005 fietst Frank ook dagelijks naar het werk. 20 kilometer heen en evenveel terug. Over een heuvelig parcours. Slik. Daarmee vergeleken is ons traject (heen en terug iets meer dan 12 kilometer) natuurlijk peanuts.

Wie dagelijks naar het werk fietst, verwerft niet alleen een betere conditie, maar voelt zich ook psychisch beter, las ik in mijn weekendkrant. Dat besluit Bas de Geus, kinesist en docent lichamelijke opvoeding aan de VUB, in zijn doctoraatsonderzoek.

Tijdens het fietsen gaat de stress eruit, men neemt frisse lucht op, staat niet in de file en komt met een fris hoofd thuis.

Ik mag er niet aan denken met welk hoofd ik anders thuis zou komen.

Naar school, naar de universiteit en naar het werk. Ik heb altijd gefietst. Dagelijks of toch zo goed als. Intussen al meer dan 23 jaar. Ik zou het niet meer kunnen missen. Ja, het beperkt mijn kansen op de arbeidsmarkt enigszins. Maar ach, een mens kan niet alles hebben.

Tags: ,

15 september 2007

Woensdag, filmdag

Mij gaan ze niet meer liggen hebben. Toen ik vorige week eindelijk nog eens in de cinema geraakte, bleek Ocean's Thirteen, één van de films op mijn zomerlijstje, al niet meer te spelen. Dat zal mij dus niet meer overkomen. Woensdag ging The Bourne Ultimatum, zonder twijfel de beste van alle zomersequels, in première. Woensdag, jawel. En dus zat ik stipt om 14u15 in zaal 2 van de Gentse Kinepolis. Godzijdank was de geluidsinstallatie deze keer wel perfect afgeregeld.

Ik was al eeuwen niet meer op klaarlichte dag naar de bioscoop geweest. In "mijn tijd" startte de namiddagvoorstelling nog om drie uur. Niet dat u mij hoort klagen, 14u15 is perfect. Kon ik na de film nog vlug even langs de Fnac passeren om dan nog stipt om 17u aan de crèche te staan.

Het nazomerzonnetje kon niet op tegen deze bijna twee uur durende adrenalinerush. Jason Bourne heeft met zijn collega-special agents James Bond en Jack Bauer alleen maar de initialen gemeen. Geloofwaardige en overtuigende actiehelden, je kan ze op een hand tellen. Maar mede dankzij Matt Damon is Jason Bourne er zeker één van. Het verhaal is verteld dus het blijft normaal bij deze trilogie. En omdat het altijd beter is om te stoppen op een hoogtepunt is dat maar goed ook.

Tags: , ,

12 september 2007

Voor herhaling vatbaar

Eentje voor de categorie "Waarom hebben we dat niet veel eerder geprobeerd?".

A's bevallingsverlof is voorbij gevlogen. Maandag moet ze terug aan het werk. Hoog tijd dus om over te schakelen op flessenvoeding (niet volledig, hopelijk). Na een valse start (*) heeft S intussen helemaal geen moeite meer met de flesjes. Handig! Omdat A gisteren een beetje ziekjes en te moe was om op te blijven voor de laatavondvoeding, kreeg S voor het slapengaan gewoon een fles.

Voor het eerst, maar zeker niet voor het laatst. Want, halleluja, hij sliep vorige nacht eindelijk door. En met doorslapen bedoelen we ook écht doorslapen. Zeggen en schrijven: tot kwart voor negen. Dat is natuurlijk ook wat overdreven. Vanaf maandag zijn we al tevreden als hij het tot 7 uur uithoudt.

(*) Twee weken geleden ten einde raad en na mijn langste namiddag ooit, A uit een vergadering gehaald met een SMS in hoofdletters en met veel uitroeptekens.

08 september 2007

Het plan

Wat zei Hannibal ook alweer, telkens wanneer een missie van het A-Team succesvol afgerond werd (elke aflevering dus)? I love it when a plan comes together. Juist.

Ik was nog van plan om een berichtje te posten om jullie er aan te herinneren dat A gisteren haar 30ste (!) verjaardag vierde. Maar daar heb ik geen tijd meer voor gevonden (en het was duidelijk ook niet nodig). Maar voor de rest verliep mijn plan vlekkeloos. Een verrassingsdag met ontbijt, een namiddag wellness en diner. En deze morgen nog een brunch als uitsmijter. Je wordt maar één keer dertig natuurlijk.

Een goed plan waarmee ik bij A heel wat punten heb gescoord. Een goeie zaak want over goed drie weken ben ik zelf jarig. Al hoeven al die verrassingen niet voor mij (36 is niet bepaald een speciale verjaardag). Neen, met een iPod touch ben ik al content.

Tags: ,

06 september 2007

Het nodige

"Doe jij dan het nodige?" Een paar van dergelijke mails op mijn nuchtere maag en mijn humeur is gegarandeerd om zeep. Het is niet dat ik dat werkje niet wil doen (al worden met dergelijke mails bijna altijd klotewerkjes uitgedeeld). Eigenlijk zou ik die mails met "Doe ik dat anders niet misschien?" moeten beantwoorden, want dat is wat ik, misschien onterecht, telkens tussen de regels lees.

Eigenlijk zijn er "op het werk" (niet alleen bij mij dus) maar twee soorten mensen. Diegene die de hele dag "het nodige"-mailtjes rondsturen en de rest die al die klusjes moeten opknappen. En vreemd genoeg situeert de flessenhals zich meestal op het niveau van die eerste categorie. Waardoor elk werkje plots hoogdringend is. Ja, ik moet ook al eens werk uitbesteden (neen, ik kan niet alles, laat staan dat ik er tijd voor zou hebben), maar ik vraag dat wel beleefd en met begrip voor de workload van de persoon aan de andere kant van de lijn.

Ik hoef er waarschijnlijk geen tekeningetje bij te maken. Na deel 1 en deel 2 is er dinsdag onherroepelijk een eind gekomen aan de vakantie. Gelukkig is het intussen september en is elke woensdag voortaan een feestdag. Ik kreeg dus nog een dagje respijt. En kijk, morgen is het alweer weekend.

Tags: , , ,

05 september 2007

Over the top

Wat mij aan Die Hard 4.0 nog het meest heeft gestoord had niks met de film te maken. De geluidsinstallatie in zaal 6 van de Gentse Kinepolis stond nog geen klein beetje te hard. Of het er iets mee te maken had weet ik niet, maar om de zoveel minuten viel het geluid tijdens de film een paar milliseconden weg. Lang genoeg om storend te zijn en na de vijfde keer begon het behoorlijk op mijn zenuwen te werken.

En dan vragen ze zich bij Kinepolis af waarom ze steeds minder bezoekers over de vloer krijgen (al zullen ze de voorbije maanden dankzij een reeks kaskrakers en de "normale" Belgische zomer niet hebben kunnen klagen). Ik wil gerust 7,35 euro neertellen voor een film maar dan wil ik er wel in optimale omstandigheden van kunnen genieten. De vreselijke reclamefilmpjes die we voor de film in de maag gesplitst krijgen zijn ook op normaal volume al irritant genoeg. Waarom het bioscoopbezoek terugloopt? Allemaal de schuld van piraterij! Het is een misdrijf, dat weten we intussen wel. Gisteren al op DVD, nu ook in de bioscoop.

Om nog even terug te komen op mijn lijstje: Ocean's Thirteen heb ik gemist en Zodiac heb ik in de Studio Skoop gezien. Het was dus een tijdje geleden dat ik nog eens in de Kinepolis was. Ze werken er nu met genummerde zitjes. Als je via internet reserveert kan je zelf je zitje uitkiezen, aan de betaalterminals krijg je de beste nog beschikbare zetel toegewezen. Handig, maar overbodig in een bijna lege zaal. Volgens mijn ticket moest ik, in een voor de rest lege rij, naast een koppel plaatsnemen. Ze zouden het waarschijnlijk niet zo leuk gevonden hebben.

En de film? Over the top, zoals de vorige drie. Een beetje té misschien. Niet de actie, maar wel al dat hightechgedoe.

Wiseman vond het nodig om de koele en kille blauwgrijze look van zijn Underworld-films te transplanteren naar de Die hard-reeks, en dat was nergens goed voor. (Steven De Foer in De Standaard)

Ja, inderdaad.

Tags: , ,

02 september 2007

Collect & Go

Mij zien ze niet meer in de Colruyt. Toch niet in de winkel. Neen, ik ben niet opnieuw aan de deur gezet door een collega van Philippe Geubels die een stiptheidsactie hield (of op tijd op een feestje moest zijn, wie zal het zeggen). Die rel ga ik niet opnieuw oprakelen want ik heb lang geleden al, na een telefoontje van de vriendelijke gerant van onze winkel, terug vrede gesloten met de Colruyt.

Ik heb eigenlijk altijd graag boodschappen gedaan. Maar met twee kinderen telt elk uur. Voortaan doen wij onze wekelijkse boodschappen online, via Collect & Go van Colruyt. En daar besparen we flink wat tijd mee. Het begint al met het opmaken van het boodschappenlijstje. Even de koelkast, diepvries en het voorraadrek in de garage controleren, ons persoonlijk lijstje op de C&G-website oproepen en aanvinken wat we tekort komen. Klaar. Onze boodschappen staan op het afgesproken tijdstip netjes in plooiboxen gestapeld op ons te wachten. Leeggoed inleveren, betalen, inladen en wegwezen. Op minder dan een kwartier (onze Colruyt is vlakbij) sta ik terug thuis.

En wat kost dat? 4,5 euro en dat is voor niks. Neen, het geld groeit (helaas) niet op onze rug maar die 4,5 euro haal je er echt wel uit. Online kan je immers veel gemakkelijker prijzen vergelijken dan in de winkel, je koopt alleen wat je nodig hebt (geen impuls- of hongeraankopen meer) en je profiteert van alle extra kortingen zonder dat je er één bon voor moet uitknippen (en daar word ik natuurlijk extra vrolijk van).

PS: voor de mannen (en vrouwen) in Halle: het ene plezier is het andere waard. Ons klantnummer is (denk ik) 34870650. 1 jaar gratis?

Tags: , ,