11 oktober 2006

Hertelling

Nog een geluk dat er in ons land niet met vlinderstembrieven en ponskaarten wordt gestemd, of ze zouden in Antwerpen nog altijd aan het hertellen zijn. Want het is natuurlijk de schuld van het vreemdelingenstemrecht (had Dewinter nu echt gedacht dat ze op hem gingen stemmen?) en de media (uiteraard) dat het Vlaams Belang in Antwerpen en Gent werd gestopt. En is het dat niet, dan zal er wel fraude in het spel zijn. Met zoveel woorden zei een ziedende Gerolf Annemans het zondagavond niet, maar hij had wel "aanwijzingen". Diezelfde Annemans schreef maandag op zijn website dat hij niet ontgoocheld is over de verkiezingsuitslag. "Wie laatst lacht, best lacht!", besloot hij. Nu, ze zullen bijzonder grappig uit de hoek moeten komen om mij na zondag nog harder aan het lachen te kunnen brengen.

Ik heb al die drukte over het vreemdelingenstemrecht trouwens nooit begrepen. Ook niet dat de VLD zich erover de dieperik in ruziede. Wie hier al meer dan vijf jaar woont, werkt en belastingen betaalt, krijgt ook inspraak en mag gaan stemmen. Ongeacht nationaliteit. Dat lijkt me nu niet bepaald onliberaal. Toch? En of het veel verschil heeft gemaakt? In De Standaard lazen we dat vijf dagen voor het verstrijken van de deadline, in Vlaanderen slechts 2.338 burgers uit niet-EU-landen zich lieten registreren om te kunnen gaan stemmen, oftewel 5,48 procent van de totale doelgroep (in Leuven en Gent 10 procent, in Antwerpen zes procent).

Waarom ik deze post begon met de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2000. Ik zag vanavond Al Gore terug in Terzake. Over de film "An inconvenient truth". Een documentaire over de "multimedia-roadshow" over het broeikasteffect en de opwarming van de Aarde waarmee Al Gore de voorbije vijf jaar de wereld rondreisde.

En ja, de Al Gore van 2006 is duidelijk niet meer die van tijdens die rampzalige presidentsverkiezingen. Het is waar wat Steven De Foer in De Standaard schreef:

De metamorfose is zo frappant dat ze het tweede onderwerp van deze film vormt. De interessante en vlotte infotainer die we in "An inconvenient truth" bezig zien, moet qua charisma nauwelijks onderdoen voor Bill Clinton. Had hij ook maar een klein stukje van die kwaliteiten laten zien bij de presidentsverkiezingen van 2000, dan zag de wereld er nu vast anders uit.

Laten we hopen dat Gore in 2008 een comeback plant. Maar dan zal hij het in zijn eigen partij meer dan waarschijnlijk moeten opnemen tegen mevrouw Clinton (ook geen slechte presidentskandidaat). En dan zitten de Democraten met een flink luxeprobleem. Anyway, "An inconvenient truth" speelt vanaf vandaag bij ons in de zalen (in Gent in de Kinepolis). Gaat dat zien.

PS: Over de foto. Vond dit "bijgewerkt" exemplaar op een site met politieke cartoons. Heb me suf gezocht naar het origineel, maar dat blijkt onvindbaar. Zes jaar is ook op internet a very long time.

Tags: , , , , ,

Geen opmerkingen: