13 juni 2006

Het groene gras

Het is ondertussen al 15 jaar geleden dat ik rond deze tijd van het jaar met mijn fiets op weg was naar een examen van professor Gijsbrecht (een voorbeeld dat, aangezien ik het 'genoegen' heb gehad om zés (*) keer examen bij die man af te leggen, nogal voor de hand ligt). En dat ik jaloers keek naar iedereen die gewoon op weg was naar het werk. Gelukzakken, dacht ik toen.

Niet dat ik zou willen ruilen met de studenten die ik tegenwoordig elke ochtend zie aanschuiven aan de Dunantlaan. Maar toch is er één ding dat ik erg mis aan het student zijn. Closure. De propere lei waarmee je elk jaar kan beginnen. Al dan niet met enkele maanden zorgeloze vakantie achter de rug (neen, wij niet). Geen losse eindjes, geen zaken waar je je weken op voorhand al druk of zorgen over kan maken.

Wat verder zag ik deze ochtend kleuters opwekt een bus opstappen. Allemaal met een fluovestje en rugzakje aan. Joepie, schoolreis! Daarmee zou ik wel meteen willen ruilen. Met de schoolreisvaders natuurlijk. Ik stel mij nu al kandidaat! Want naaimoeder zal ik wel nooit worden.

(*) En was hij niet op pensioen gegaan het waren er waarschijnlijk 8 geweest. En neen, er stond geen vogelkooi in het examenlokaal. En hij zat niet op de kast (hij zou het ook niet meer gekund hebben). En de jongen die samen met mij binnenging droeg een jeansbroek en vloog niet buiten.

Technorati Tags: , , ,

1 opmerking:

Anoniem zei

Examentijd...dat is meestal ook de periode van 't jaar waarop mijn studentenleven nog eens op mijn netvlies geprojecteerd wordt. Ik zou nu ook niet meer willen ruilen voor dat leven, maar af en toe kijk ik toch eens vol weemoed naar die blokkende studenten op de trein, nog met hun inderhaast samengevatte cursus in de hand, een gezicht waar de zenuwen vanaf spatten, wallen onder de ogen,...Examentijd...dat was ook een aparte sfeer die er hing op school, dat was ook met een goeie vriendin een nachtje doorblokken en met een straffe koffie in de hand filosoferen over de cursus 'klinische psychodiagnostiek' van Prof. Verhaeghe ,dat was ook mijn ma die een karrevracht groenten en fruit en dextro-energie drankjes kwam afzetten op kot, dat was in bikini (!) moeten studeren omdat de chauffage op kot voor de zoveelste keer op hol was geslagen en de buitentemperatuur ook zo'n 27 graden was, dat was na elk examen jezelf belonen met een avondje heerlijk niksen (als je je dat kon permitteren tenminste), een avondje stoom aflaten met vrienden op café of een terrasje of bbq'tje als er weer eens een hittegolf geprogrammeerd stond tijdens de examens, om daarna weer te stressen omdat er te weinig tijd meer over was om te blokken...Ik kan echter niet zeggen dat ik na de examens altijd heb kunnen genieten van een zorgeloze en gezapige zomervakantie ...dat was meestal vakantiewerk of tweedezit of thésis...Examentijd...eigenlijk toch blij dat ik er vanaf ben...