Met een beetje vertraging. W was er zaterdagmorgen weer eens vroeg bij. Vroeger dan we gehoopt hadden, toch. Ja, 6u30 op een zaterdag is nog altijd vroeg. Wat zeg ik, amper enkele jaren geleden was dat nog gewoon in 't holst van de nacht. Of ik niet wou opstaan, vroeg A met een klein stemmetje. "Want jij kan toch gemakkelijk straks nog een dut doen, maar ik niet". Ja, da's waar. Dutten, dat is één van die dingen waarin ik met de jaren beter word. En ik heb die zaterdag effectief nog een flinke dut gedaan. Op de zetel. Terwijl A hier druk in de weer was. Met de radio aan, niet eens zo stil. Ja, het dutten gaat me de laatste tijd bijzonder goed af. En het hoeft niet altijd lang te duren. Microslaapjes noem ik ze zelf. Voor u zich ongerust maakt, het is gewoon de vermoeidheid. Geen slaapapneu of zo.
Ik weet nog dat de verkoper van Canapé raar opkeek toen ik, in plaats van er gewoon in te gaan zitten, meteen uitprobeerde of ik in die nieuwe zetel wel comfortabel uitgestrekt kon liggen. Ja, dus. En het blijft nog altijd één van onze betere aankopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten