Het kon niet blijven duren natuurlijk. Andre Agassi houdt er na de US Open mee op. Op zijn 36ste naar tennisnormen een oude man. Met twee kleine kinderen en een kapotte rug, een mens zou er, na meer dan 20 jaar op een balletje te hebben geklopt, voor minder de brui aan geven. En met ruim 30 miljoen dollar (aan prijzengeld alleen al) op de bank is dat ook niet zo moeilijk natuurlijk.
Agassi is de enige sportman waarvan ik mezelf een fan noem. Ja, ik had een poster van hem op mijn kamer hangen. Fan, maar met mate natuurlijk, want ik heb hem bijvoorbeeld nooit live aan het werk gezien. Al zou ik de uren dat ik voor hem aan het tv-scherm zat gekluisterd niet willen tellen. Talloze nachten doorgestoken ook, om hem tijdens de Australian Open aan het werk te zien. En neen, dat was geen ontspanning. Want zo'n wedstrijd bekijken was een beetje als examen afleggen, telkens ging ik een beetje dood van de zenuwen. En elke keer hij het onderspit moest delven liep ik daar úren heel erg ambetant van. Ja, tennis zou me zonder Andre Agassi waarschijnlijk koud hebben gelaten.
Technorati Tags: sport, tennis, Andre Agassi, Wimbledon, fan, Andre, Agassi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten