De verwachtingen waren natuurlijk (té?) hooggespannen. Misschien dat ik het daarom niet echt "wow" vond. Gewoon solid. Ben gisteren naar Miami Vice gaan kijken. Vond het tweede uur beter dan het eerste. Ik zat dan ook lang op de openingcredits te wachten, die maar niet kwamen. Wie op goed geluk de zaal was binnen gelopen wist dus pas tijdens de aftiteling voor welke film hij 7 euro had neergeteld.
Een onmiskenbare Michael Mann, dat zeker. Ook de minutenlange shoot-out ontbrak niet. Deze keer uit de hand in documentairestijl gefilmd. Ook verschillende andere scènes zullen me, omwille van de surrealistische fotografie, nog lang bijblijven. Enfin, ik zal met veel plezier de DVD in huis halen. Want er zaten helaas ook een paar storende elementen in zaal 2 van de Decascoop. Zoals die griet die bij elke ironische en half grappige line zat te knorren. Of die kerels een paar rijen voor mij die tot twee keer toe een nieuw drankje gingen halen, maar gelukkig daarna niet meer terug keerden. En ook de rinkelende gsm (die nog werd beantwoord ook) bleef ons niet bespaard.
En neen, behalve de namen van de personages en Michael Mann heeft deze Miami Vice niet zoveel meer gemeen met de tv-reeks. En eigenlijk maar goed ook. Ik fronste wel eens mijn wenkbrauwen toen Castillo plots zwart bleek te zijn. Als er al één acteur uit de reeks in de film had mogen zitten dan was het wel Edward James Olmos. Maar die heeft het nu te druk met de Battlestar Galactica miniseries (dit najaar al aan seizoen 3 toe, wanneer krijgen wij die hier te zien?). En zo lijkt het alsof echt alle goede tv tijdens mijn jeugd werd gemaakt.
Technorati Tags: Miami Vice, film, Michael Mann, Edward James Olmos, Battlestar Galactica
Geen opmerkingen:
Een reactie posten