"Oh, ça va." A krijgt er geweldig de kriebels van als ik weer eens in drie woorden antwoord op de vraag hoe het op het werk was. Gemakzucht, zonder twijfel. Maar vaak valt er ook weinig wereldschokkends te melden. Nog vaker ben ik gewoon blij thuis te zijn. En trouwens, de verhalen over de Duitse klanten van A zijn gewoon véél amusanter.
Ook op de vraag "En, hoe was het op Pukkelpop?", heb ik tegenwoordig een standaardantwoord klaar. "Oh, leuk. Het is nog altijd even ver. Veel goede concerten, nog meer slechte. Niet dat ik er veel van heb gezien." En dan voeg ik daar meestal nog iets aan toe over het weer. En daar moet iedereen het maar mee stellen. Niet omdat ik te lui ben. Zeker niet omdat er niets over te vertellen valt, wel integendeel. Stof voor sappige posts genoeg, anders (alhoewel, dat valt dit jaar wel wat tegen). Maar al tien jaar luidt het ordewoord voor onze bende: "What happens at Pukkelpop, stays at Pukkelpop". En dat is maar goed ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten