Dat er niemand nog durft te zeggen dat ik vies ben van handenarbeid, of erger nog dat ik twee linkerhanden heb. Neen, we zijn deze week niet met een last minute naar de zon vertrokken. Gezwoegd en gezweet hebben we. Op handen en knieën. Jawel, er werd weer geklust in de Peerstraat. En het resultaat mag gezien worden. Bovenop die lelijke Gamma-vloer ligt nu een prachtige parket, van Duitse makelij. Het was dus weer van dat. Voor de zoveelste keer (ik ben de tel kwijt) moest de leefruimte helemaal ontruimd worden. Al mijn dierbare toestellen in veiligheid gebracht voor het stof. W mocht nog eens bij de grootouders logeren en Sammy moest enkele dagen in de garage slapen.
Het is ooit anders geweest, maar we hebben ons wel geamuseerd deze keer. Er was natuurlijk de professionele helpende hand waardoor het werk van een leien dakje liep. We zijn ook vier dagen buitenshuis gaan eten. Twee keer op kosten van iemand anders (dankuwel!) en twee keer in ons favoriete eetkaffee waar we al zolang niet meer geweest waren maar waar het nog altijd even lekker en goedkoop is. En gisterenavond zijn we zelfs in de cinema geraakt. Het aangename aan het nuttige koppelen, heet dat.
Intussen staat bijna alles terug op zijn plaats. En zijn we weer een volle Peugeot Partner afval kwijt op het containerpark. En heeft W heeft de nieuwe vloer al uitgetest (kruipend en -nog altijd een beetje aarzelend- stappend) en goedgekeurd. Het is alsof we plots in een ander huis wonen. En daar gaan we nog vier lange vakantiedagen van genieten. Wat kan ons dat schijteweer nu schelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten