Déjà vu

Over een mogelijk militair ingrijpen van de VS in Iran noteerden we de voorbije weken volgende uitspraken:

Tony Snow (woordvoerder van het Witte Huis): "Wij overwegen het niet eens".

Robert Gates (de Amerikaanse Minister van Defensie): "We bereiden geen oorlog met Iran voor".

Tony Blair: "Over een militaire interventie wordt niet gesproken."

Ja, dat is een hele geruststelling. Nochtans is de als maar stoerdere taal van Bush aan het adres van Teheran niemand ontgaan. Net als vier jaar geleden worden er terug stokken gezocht om de hond mee te slaan en regent het beschuldigingen (Iran levert wapens aan sjiitische milities in Irak, Iran werkt aan een kernwapen, Iran sponsort terrorisme) zonder dat daarvoor ook harde bewijzen worden opgevoerd (Condoleezza Rice voelt er waarschijnlijk weinig voor om, zoals Colin Powell destijds, met gefabriceerd bewijsmateriaal voor de hele wereld voor schut te worden gezet).

Ook de militaire druk wordt opgevoerd. Zo stoomt de USS John C. Stennis momenteel op naar de Perzische Golf om er eind deze maand de USS Dwight D. Eisenhower te vervoegen. Twee Amerikaanse vliegdekschepen in de Golf, dat is lang geleden. Van 2003 om precies te zijn. En zo mogelijk nog alarmerender, het citaat van Iranexpert Alex Vatanka, twee weekends geleden in De Morgen: "De voorbije vijftien jaar werden vier keer eerder vliegdekschepen in de Golf geposteerd. Bij drie van de vier keren volgde een aanval".

Inderdaad, zoals Evita Neefs vorige week in De Standaard schreef, "een vreselijk gevoel van déjà vu".

Tags: Iran, George Bush, Tony Blair, USS Dwight D. Eisenhower, USS John C. Stennis