Hoe het nu met hun nieuwe logo is afgelopen weet ik niet, maar de scouts vieren dit weekend hun eeuwfeest. Je kon de voorbije dagen dan ook geen krant openslaan, of er werd wel één of andere bekende Vlaming in geïnterviewd over zijn of haar scoutsjaren. En hun totem natuurlijk.
Dat is, voor wie het niet zou weten, de dierennaam die elke scouts (toch in België want in andere landen zou de totem in onbruik zijn geraakt) krijgt wanneer hij of zij de jaren van verstand heeft bereikt. Meestal is er ook nog een 'voortotem', een eigenschap die de totemnaam aanvult. Zo kwamen we bijvoorbeeld te weten dat Roos Van Acker zich "Speelse Fluwijn" mag noemen (ik heb het even voor u opgezocht, een fluwijn is een steenmarter).
Dan kan ik uiteraard niet achterblijven. Wakkere zeehond. Ik ben altijd al best tevreden geweest met die totem. Eigenlijk ging ik nog een andere voortotem krijgen. Maar die avond aan het kampvuur ergens in Frankrijk, vonden ze niet meteen het juiste woord voor "Heeft altijd een gevatte en meestal grappige repliek klaar". En dus werd (en bleef) het "wakkere". Achteraf bekeken was dat nog niet zo'n slechte keuze.
(En wie mij deze namiddag aan het werk zag in het zwembadje van W zou zich niet afvragen waar ze zeehond vandaan haalden).
2 opmerkingen:
En ik ben bedachtzame ibis. Gokken maar, wie ik ben.
Deze ondernemende ara maakte elk weekend de Paloke-wijk, en elk jaar een Ardeens dorpje, onveilig door luidkeels en uit volle borst(en) : "Paloke, Paloke die kennen z'allemaal ..." te zingen. Waar is de tijd ...
Een reactie posten