Een ijskoude douche. Dat is genoeg om mijn dag, wat zeg ik, mijn week te verpesten. Ja, net zoals -bijna dag op dag- een jaar geleden, laat onze verwarmingsketel het weer afweten. Ongetwijfeld hetzelfde probleem dat zich nu anders uit. Vorig jaar hadden we immers geen verwarming meer maar wel nog warm water. En eerlijk gezegd, dat was een stuk comfortabeler. Want het lijkt wel alsof ons leidingwater gewonnen wordt uit smeltend poolijs.
Vorig jaar liet ik, enkele weken nadat het probleem werd verholpen, de man van de hersteldienst nog eens terugkomen omdat ik vond dat onze ketel vreemde geluiden maakte. De brave man keek mij aan met een blik van "Oh, bent u er zo een. U hóórt dingen." Ik wil niet op een goede morgen zonder warm water zitten, drong ik aan. "Maak u maar geen zorgen, dat is normaal", probeerde hij mij gerust te stellen. Ja, ik heb een scherp gehoor en het laat mij zelden in de steek.
Een ganse week ijskoud water. Dat wordt behelpen en afzien. Of stinken, natuurlijk. En vrijdag een dag vakantie opofferen om op wacht te staan voor de man van de hersteldienst. Duimen maar dat hij de juiste wisselstukken bij heeft.
Tags: douche, koud, verwarming
Geen opmerkingen:
Een reactie posten