Het was natuurlijk mijn eigen schuld. Had ik maar niet zo enthousiast moeten zijn. "W! We gaan terug naar Het Vennebos. Je weet wel, met dat zwembad met die golven en die glijbanen en die wildwaterbaan. En dat vakantiehuisje met het stapelbed en die poppenkast! En herinner je je die pasgeboren geitjes in de kinderboerderij nog?" Zo schep je natuurlijk -zeker voor een driejarige- bijzonder hooggespannen verwachtingen. Maar nu ik er nog eens over nadenk was het waarschijnlijk allemaal gewoon wat (te)veel voor W. Wist hij niet waar eerst gekeken en wat eerst gedaan en sloeg hij daarom tilt.
Het begon al aan de receptie. Toen hij die lolly niet kreeg. Waarop er meteen een geweldige scène volgde. Hoe goed mijn humeur -alles was vrijdagochtend redelijk perfect verlopen, inclusief de heenreis die met anderhalf uur precies korter leek dan een half jaar geleden- en hoe groot mijn goesting ook was, ik had meteen zin om iedereen terug de auto in te jagen en rechtsomkeer te maken. Dat deden we natuurlijk niet, ook al moesten we die eerste uren nog enkele keren flink op onze tanden bijten. Want meneer wou dit en dat en liefst van al nog tegelijk ook. "Neen, W, dat kunnen we nu niet doen, morgen misschien of overmorgen. We blijven hier vier dagen!" Met telkens een nieuwe scène, de ene al groter dan de andere, tot gevolg.
Maar het is allemaal goed gekomen. We zijn deze middag, na een laatste keer de golven, de wildwaterbaan en de Black Hole-glijbaan te hebben getrotseerd, zonder noemenswaardige problemen kunnen vertrekken. We zijn deze keer zelfs alleen maar een pepermolen vergeten. En de terugreis verliep zo mogelijk nóg vlotter met twee slapende jongens op de achterbank.
OK, dat S nog altijd een beetje ziek is, was wel een kleine domper op de vakantievreugde en vooral nefast voor onze nachtrust. En die huisjes zijn echt wel klein. En het is wel jammer dat ze daar in de Park Plaza alleen maar fastfood serveren. En waarom is de "supermarkt" op zondagnamiddag gesloten terwijl de "boutique" wel open is? En een lunapark vlak naast de in/uitgang van het zwembad, waar zitten ze met hun gedachten?
Maar voor de rest geen klachten. We gaan ooit nog wel eens terug. Ooit.
Tags: vakantie, Landal, Het Vennebos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten