Ik was gisteren in Amsterdam. Voor de Plone Gebruikersdag 2008. Neen, Plone is geen drug waar u nog nooit van gehoord hebt. Helaas. Ik krijg er anders wel duizelingen en schele hoofdpijn van. "Every one of us was once a Plone newbie —many of us more recently than you might think!", las ik in één van de vele boeken die ik momenteel —tegelijkertijd— aan het doorworstelen ben. Of met andere woorden: hoop doet leven.
De trein is altijd een beetje reizen en die naar Amsterdam is dat zeker. Om in Antwerpen Centraal de aansluiting te halen hadden we een parachute of rappel-koord nodig gehad. De volgende trein (een uur later) was afgeschaft. Dan maar de stoptrein naar Roosendaal genomen en daar de eerstvolgende trein naar Amsterdam. We deden er uiteindelijk meer dan vier uur over en arriveerden pas iets voor 19u in Amsterdam. Gegeten in De Waag (niet meteen een aanrader tenzij u van trage bediening en kleine porties houdt) en daarna meteen ons bed opgezocht in de Stayokay. Ik zou heel enthousiast kunnen zijn over de Stayokay, maar helaas werd ik urenlang uit mijn slaap gehouden door een bus Duitse scholieren (stuk voor stuk Tokio Hotel-klonen). Dat de collega's binnen de vijf minuten wél zalig lagen te ronken, hielp ook niet.
Gisteren moesten we in het Pakhuis De Zwijger zijn, aan de rand van het mij welbekende Oostelijk Havengebied. Mijn camera had ik thuis gelaten maar deze foto nam ik twee jaar geleden (Zie je in de verte die brug dwars door dat gebouw gaan? Daar was het, op de vijfde verdieping).
De koffie hield ons wakker, onze oren flapperden (maar wel minder hard dan ik vooraf had gedacht) en de terugreis verliep gelukkig smooth as butter.
Tags: Amsterdam, Plone, Gebruikersdag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten