Dat het morgen pijn gaat doen, veel pijn. We hebben er dan ook twee heerlijke weken opzitten.
De Winter Efteling op Kerstdag, een paar dagen in de koningin der badsteden, eindelijk tijd gevonden om de trap te schilderen, drie feestmalen (waarvan er voor mij één in het water viel wegens acute vergiftigingsverschijnselen na het inademen van te veel verfdampen -schilderen met synthetische verf als het te koud is om deftig te verluchten, ik raad het u ten stelligste af), ... de kerstvakantie is voorbij gevlogen en van talrijke andere plannen is helaas niks in huis gekomen.
Maar nog het meest van al hebben we genoten van S. Zo vrolijk en zo tevreden hebben we hem het voorbije anderhalf jaar nog niet gezien. Ongetwijfeld het gevolg van het feit dat hij zich steeds beter kan uitdrukken (een nieuwe dag, een nieuw woordje) en -eindelijk- een meer dan behoorlijke nachtrust (u kan niet geloven hoeveel deugd dát heeft gedaan).
Dat we hem vanaf morgen terug maar enkele uren per weekdag meer zullen zien, doet dan ook nog het meest van al pijn.
Tags: kerstvakantie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten