Cultuur (bis)

Als (erg) (laat) verjaardagscadeau kreeg ik van A een reeks toneelvoorstellingen in NTGent.

Eigenlijk ben ik niet zo aan toneel. En na de voorstelling van Tien geboden, deel 1 zaterdag weet ik waarom. Omdat we veel te weinig naar toneel gaan en omdat het handvol voorstellingen dat ik wel zag mij gewoon niet lagen.

A had de tickets ruim op voorhand besteld. Zo ruim op voorhand dat we midden op de eerste rij zaten. The best seats in the house, mocht het een concert geweest zijn. Maar in NTGent zijn dat gewoon plaatsen in rang 2. Maar daarom nog geen tweederangsplaatsen. Al mis je met 7 acteurs op het podium wel een beetje het overzicht. Het voelde soms aan alsof we naar een tenniswedstrijd zaten te kijken. Anderzijds zaten we wel midden in de actie. Frank Focketyn keek ons recht in de ogen en kwam wat later bijna op onze schoot zitten. Om nog maar te zwijgen van het niet te versmaden zicht op Wine Dierickx, Els Dottermans, Marleen Scholten en Maartje Remmers.

De voorstelling duurde 2,5 uur, maar we hebben we ons geen minuut verveeld. Heel straf geacteerd. We gaan volgend seizoen zeker naar deel 2 kijken. En ik wil graag ook nog eens de Dekalog van Kieslowski, waarop "10 geboden" is gebaseerd, (terug)zien.

Volgende week gaan we naar Foor en eind mei naar TV-Tunes van en met Wim Opbrouck. Ik kijk er naar uit.

Tags: cultuur, toneel, NTGent, Tien geboden, Frank Focketyn, Wine Dierickx, Els Dottermans, Marleen Scholten, Maartje Remmers