Vorig weekend

Vreemd, vorig weekend lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Terwijl we tijdens de twee vorige edities telkens voor het zingen de heilige wei moesten verlaten, konden we er dit jaar wel tot aan het gaatje (iets na vijf uur terug in Gent) bij zijn. Na een ultrakorte nacht (om 7 uur moesten we er alweer uit) konden we daarna gelukkig wel een geweldig gat in de dag slapen (hoe lang was dat niet geleden?).

Het hoogtepunt van het weekend was zonder twijfel het optreden van Underworld (uitgebreid verslag en foto's alhier). Geen hooggespannen verwachtingen: het was al een tijdje stil geworden rond de groep en het nieuwe album "Oblivion With Bells" had ons niet helemaal overtuigd (al klinkt het bij elke luisterbeurt beter en beter). Maar met schitterende en frisser dan ooit klinkende versies van de greatest hits (en een paar vergeten pareltjes) deelden Karl Hyde en Rick Smith (met ontzettend veel hulp van Darren Price) iedereen die de groep al had afgeschreven, een onvoorstelbare oplawaai uit. Bij wie er bij was in de Pyramid Marquee zindert het nog altijd na. Als we Underworld niet terugzien op Pukkelpop (hallo, Chokri?) dan hopelijk wel op I Love Techno.

Het optreden van de Chemical Brothers (verslag + foto's) was lang niet slecht (de nieuwe single "Midnight Madness" klonk alvast geweldig), maar we zagen Ed Simons en Tom Rowlands al in betere doen. Ze begonnen er pas om aan om half twee en het publiek, murw van een lange eerste festivaldag, stond erbij en keek er naar. Ed en Tom serveerden dan ook een visueel spektakel waarbij zelfs Zooropa van U2 verbleekte.

Over de soundmixshow van Moby (verslag + foto's) kunnen we kort zijn. Het was een fijn feestje (in tegenstelling tot de Brothers kreeg de kleine New Yorker de massa wél aan het dansen) maar we hadden het al eens eerder gehoord. Meer bepaald op de verzamelaar "Go - The Very Best of Moby (remixed)" die we toevallig een paar weken geleden op iTunes hadden gekocht. Boerenbedrog dus, maar wel van het betere soort.

Nog korter zijn we over Galactic (verslag + foto's). Deze groep had niet misstaan op de Gentse Feesten, maar wat ze op Rock Werchter verloren hadden, vragen we ons een week later nog altijd af.

Tenslotte ook erg genoten van Sigur Rós (verslag —weliswaar niet van mijn hand— + foto's), gaan we zeker op Pukkelpop nog eens checken. De rest van de groepen hebben we —nu ja— gezien op de schermen in onze container, maar echt live is dat natuurlijk niet.

Tags: Rock Werchter, live