Kristof Hoefkens over de finale van "Mijn restaurant" in De Standaard:
De live-aflevering was niet bepaald memorabele televisie: de gesprekken met kenners, deelnemers en juryleden kwamen ietwat geforceerd over en de deelnemers wilden vooral weten wie zou winnen. Ook Rani De Coninck was niet bepaald in vorm.
Het was wél memorabele televisie, maar dan wel memorabel slechte televisie. Ik had nooit eerder een aflevering van "Mijn restaurant" gezien maar als dit "het uithangbord van het hernieuwde succes" van VTM is, dan moeten ze zich in Vilvoorde behoorlijk zorgen beginnen maken. Het was zó slecht dat het zelfs niet eens grappig was.
Bijna twee uur (!) tenenkrullende televisie samengevat in één zin: een stuntelende Rani De Coninck die tot vijf maal toe uitriep dat ze haar draad kwijt was, bla bla bla bla, bla bla bla (zing allemaal mee op de tonen van "O Julissi"), "En dingske, zie jij de limo al? Neen, en jij?" (x 20), en de winnaar is Leuven, aftiteling.
Memorabel, indeed.
Tags: Mijn restaurant, VTM, tv
Geen opmerkingen:
Een reactie posten