Gek hoeveel er kan veranderen op amper een week tijd (acht dagen om precies te zijn). Alleen merk je het niet altijd op als je er met je neus bovenop zit.
Ons tuintje, nog een dorre bedoening toen we vertrokken, is tijdens onze afwezigheid ontploft. A heeft zich al kunnen uitleven met de snoeischaar en ik moet dringend het gras (de volle 20 vierkante meter) afrijden.
S spreekt nu met de (Gentse) r. "Kijk mama, grrrrote krrraan" was het eerste wat te horen kregen toen we de jongens vorige week zondag gingen ophalen in de Voorhavenlaan.
W kan zonder steunwieletjes fietsen. Opa heeft het hem geleerd. En dat ging blijkbaar erg makkelijk. En nu haalt hij, recht op de trappers en met één hand op het stuur, al halsbrekende toeren uit.
1 opmerking:
We zijn wel een paar uur zoet geweest om de Gentse "R" erin te krijgen bij S.
Doe zo voorrrrrt S!
Een reactie posten