We mochten vandaag nog eens langs bij de notaris. Voor het verlijden van de aktes. Meer bepaald de kredietakte en de akte waarmee we uit onverdeeldheid treden (heerlijk toch, dat notarieel jargon). De koopakte hadden we immers vier weken geleden al getekend, zo gaat dat bij een openbare verkoop. We zijn nu, behalve blut, officieel eigenaar van (net niet) de helft van een hoeve en aanhorende grond.
Voor wie het nog niet helemaal duidelijk zou zijn, we hebben die hoeve samen met een ander (vijfkoppig) gezin gekocht. We hebben de grond onder elkaar verdeeld en ten laatste begin volgend jaar laten we een bulldozer over de hoeve rijden. En dan gaan we bouwen. Ziedaar in een notendop het plan waarmee onze toekomstige buren twee maand geleden -de avond voor we naar Corsica vertrokken- kwamen aanzetten.
Een goed plan, maar ik gaf het weinig kans op slagen. En ik kan eigenlijk nog altijd niet echt geloven dat het gelukt is.
Tags: boerderij, Drongen, openbare verkoop, bouwen