Goede voornemens

Van die woensdag, filmdag is helaas bitter weinig in huis gekomen. Sinds het filmfestival heb ik geen voet meer gezet in de bioscoop. Aangezien woensdag nu W-dag is, zal het er ook niet meteen op beteren.

En toch wil ik dit jaar meer films zien in de bioscoop. Ik streef naar één film om de veertien dagen, al weet ik nu al dat ik blij zal mogen zijn met één film per maand (neen, dat is niet hetzelfde, reken maar uit). Want januari zit er reeds op en ik ben natuurlijk nog niet in de cinema geraakt.

Maar daar komt snel verandering in. Zaterdag gaan we alvast naar Aanrijding in Moscou kijken (en met "we" bedoel ik deze keer wel degelijk A en ik), de eerste Vlaamse film sinds Steve + Sky (2004) die ik in de cinema wil zien.

Verder wil ik dit jaar zeker deze films niet missen:

Cloverfield (release 6 februari 2008, trailer), maar dat wist u al.

Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (21 mei 2008). Als Spielberg, Lucas én Ford vinden dat ze na bijna 20 jaar nog iets aan de Indiana Jones-saga kunnen toevoegen, kan dit niet tegenvallen. Toch?

Quantum of Solace (5 november 2008), oftewel Bond 22. Uiteraard.

The Curious Case of Benjamin Button (december 2008). De nieuwe David Fincher. Enough said. Ik zit trouwens nog steeds te wachten op de DVD-release van de director's cut van Zodiac.

Tags: film, bioscoop, Aanrijding in Moscou, Cloverfield, Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull, Quantum of Solace, The Curious Case of Benjamin Button

Schoolreis

W gaat nog maar enkele weken naar de kleuterschool maar mocht vandaag wel al meteen op zijn eerste schoolreis vertrekken. Naar Dierenpark Planckendael. Ook de mama's en de papa's mochten mee. A was van plan om mee te gaan maar die kon echt niet, dus nam ik met veel plezier haar plaats in. "Het is wel om mee te helpen, hé", zei de juffrouw, toen ik vorige week liet weten dat ik van de partij zou zijn, terwijl ze me heel streng aankeek. Ik was er deze ochtend dan ook niet helemaal gerust in. Maar concreet betekende dat ik, behalve W, nog twee andere kindjes onder mijn hoede kreeg.

Planckendael lag er deze ochtend uitgestorven bij. Toen onze bus de parking opreed viel er geen enkele auto te bespeuren en in het park konden we de andere bezoekers op één hand tellen. Het was dan ook een koud kunstje om onze kinderen -met fluovestje- in de gaten te houden.

Het moet zeker al meer dan vijf (misschien zelfs bijna tien) jaar geleden zijn dat ik nog eens in Planckendael ben geweest en het park is intussen grondig veranderd. De nieuwe ingang -met de onvermijdelijke giftshop- sprong meteen in het oog. Met ons groepje hebben we helaas maar een klein stukje van het park gezien. Tot grote ontgoocheling van W zaten de Indische leeuwen binnen want hun verblijf wordt momenteel opgeknapt.

"Ga je niet meer slapen?", was het eerste wat ik hoorde toen ik ter hoogte van Wetteren wakker werd. De helft van de bus lag toen nog te slapen maar W had blijkbaar geen oog dicht gedaan.

Tags: kleuterschool, schoolreis, Dierenpark Planckendael

Niet voor herhaling vatbaar

In tijden van dalende koopkracht doet een mens al eens zotte dingen om wat euro's te besparen. Tijdens het weekend eigenhandig de oude zoldervloer uitbreken, bijvoorbeeld. Op zich zeker geen onmogelijke opdracht. Ware het niet dat we, met de krokusvakantie en W zijn tournee langs de grootouders in het vooruitzicht, beslist hadden om de jongens gewoon thuis te houden.

Ik zou die klus, mits enkele uurtjes hulp en A die af en toe eens zou kunnen bijspringen, wel in mijn eentje kunnen klaren. Helaas, pindakaas. Dat hadden we mooi onderschat. Vooral het lawaai. W kreeg het op zijn heupen van al dat gebonk en vroeg elke keer ik naar beneden kwam of het nog niet gedaan was. S te slapen leggen in die herrie was al helemaal uitgesloten dus die hebben we zaterdagmiddag nog naar rustiger oorden moeten evacueren. En omdat we het onszelf graag moeilijk maken, hadden we op zaterdagavond en zondagnamiddag nog (weliswaar lang op voorhand gepland) bezoek.

Zodoende werd het toch nog een helse race tegen de klok en dat zal ik nog wel even voelen. Ik was zondagochtend al zo stijf als een plank (oh, ironie) maar vanmorgen viel het wonderwel mee. Hoe dan ook, niet voor herhaling vatbaar. Maar toen ik vanavond op zolder kwam en de nieuwe vloer zag, was ik het weekend en mijn rugpijn op slag vergeten.

Tags: huis, verbouwingen, zolder

Zolder

We wonen hier intussen al meer dan vijf jaar en het wordt zo stilaan tijd dat we eindelijk een punt kunnen zetten achter de verbouwingen. Je weet maar nooit dat we last krijgen met die nieuwe buren en we plots halsoverkop zouden willen verhuizen.

Vorig jaar hebben we eigenlijk alleen maar de kamer van S (die trouwens nog steeds niet in gebruik is) afgewerkt. Toch is ons beruchte lijstje al flink korter geworden. Eigenlijk blijven er maar twee ruimtes meer over die grondig moeten worden aangepakt: de zolder en de garage.

Let's start at the top. De komende twee weken wordt onze zolder geïsoleerd (we laten cellulosevlokken inblazen) en afgewerkt als extra kamer. Een speelkamer, want een extra slaapkamer hebben we voorlopig (?) nog niet nodig.

Ook al blijft onze inbreng deze keer beperkt tot het leeghalen van de zolder (waar we toch bijna twee dagen zoet mee waren), zo'n rondje verbouwen zorgt altijd voor extra (opkuis)werk, stress en kopzorgen. En trips naar het containerpark natuurlijk, toch als we van onze nieuwe zolder niet opnieuw een zolder willen maken.

Natuurlijk ben ik weer eens vergeten om "vóór"-foto's te maken. U zal het dus binnenkort moeten stellen met een tijdens (met een extra Velux-raam ziet onze zolder er al helemaal anders uit) en ná. En het is niet dat wij ooit zullen kunnen vergeten hoe de vóór er uitzag.

Tags: huis, verbouwingen, zolder, Isofloc

Leeggezogen

Is het al lang geleden dat u nog eens naar de Blaarmeersen bent geweest? Dan moet u zeker eens gaan kijken. Voor de aanleg van het nieuwe strand werd het waterniveau met zeker twee meter verlaagd. Een vreemd (en uniek!) zicht.

De Blaarmeersen zijn veel dieper dan je zou denken (14 meter op het diepste punt) en ik dacht dat de oevers bezaaid zouden liggen met afval maar dat blijkt nogal mee te vallen.

De plage tatoeage zal er deze zomer dus helemaal anders uitzien. We zijn benieuwd. En als de weergoden meewillen zijn we zeker van de partij. We zijn er in 2007 maar een paar keer geweest. In april. De seizoenen zijn dan ook al lang niet meer wat ze geweest zijn.

Tags: Gent, Blaarmeersen, leeggezogen, plage tatoeage

Bye bye trolley

En zeggen dat ik afgelopen zomer nog speculeerde over nieuwe trolleybussen. Die komen er dus niet want begin 2009 verdwijnt de enige trolleybuslijn van Vlaanderen. Op "onze" lijn 3 zullen vanaf dan milieuvriendelijke hybride bussen rijden.

Een beetje jammer, want zo verdwijnt toch een stuk (zelfs communautair geladen) geschiedenis. Anderzijds zijn die hybride bussen wel een mooi alternatief. Ze zijn de helft stiller dan gewone bussen en stoten ook 40 procent minder CO2 uit. Ok, da's meer dan de trolleys (die op elektriciteit rijden en dus geen CO2 uitstoten) maar die moesten toch om de haverklap door gewone bussen vervangen worden bij wegenwerken of evenementen (Gentse Feesten, ...) op hun traject.

In een perfecte wereld zou De Lijn natuurlijk nieuwe trolleys (de huidige zijn na 19 jaar dienst helemaal versleten, om van de toegankelijkheid nog maar te zwijgen) aankopen die dan indien nodig tijdelijk vervangen kunnen worden door hybride bussen.

Blijkbaar is de beslissing om de trolleylijn af te schaffen nog maar heel recent genomen. Vorige maand probeerde onze schepen van Mobiliteit Karin Temmerman nog de directie van De Lijn te overhalen om de huidige trolleybussen te vervangen door nieuwe.

De Lijn heeft trouwens plannen om op termijn lijn 3 opnieuw te vertrammen (opnieuw, want op lijn 3 reed oorspronkelijk een tram). Dat zullen de winkeliers en bewoners van de nog niet zo lang geleden opnieuw aangelegde Dampoortstraat en Steendam (en de Dendermondsesteenweg die momenteel wordt vernieuwd) ongetwijfeld graag horen. De Stad Gent is dan ook -en terecht- geen vragende partij voor een nieuwe tram 3.

De bovenleiding van de trolley (het laatste restant van de oorspronkelijke tramlijn 3) blijft dus nog wel even hangen.

Tags: trolleybus, Gent, lijn 3

Eerste schooldag

Ook voor W was het maandag de eerste schooldag. Een grote stap, weliswaar meer voor hem dan voor ons. Wij steken 's morgens nog altijd gewoon de straat over. Het Perenboompje, zijn kleuterschooltje, is verbonden aan de crèche. Waarom zouden we het ons nodeloos moeilijk maken? Dat we vanuit het raam kunnen binnen kijken in zijn klasje is ook leuk natuurlijk.

Hij was er al lang helemaal klaar voor. De hele vakantie keek hij er dan ook reikhalzend naar uit en wij telden samen met hem af. Geen wonder dat hij op de eerste schooldag, na een hele vakantie lang uitgeslapen te hebben, om zes uur al klaar wakker was (al zou het goed kunnen dat hij gewekt werd door S die even daarvoor het hele huis bijeen had gebruld).

Hij was vorige maand al enkele keren gaan wennen en bij het afscheid vloeiden er dan ook geen traantjes. Maar toch werd de eerste schooldag geen onverdeeld succes.

Hij zal zich ongetwijfeld geamuseerd hebben. Dat denken we toch. We kregen 's avonds immers een slappe vod terug mee naar huis. Met een kakbroek en een zak vol vuile was, het was dus niet het eerste ongelukje van de dag. Nochtans ging het de laatste tijd de goede kant op met zijn zindelijk worden (pipi is al maanden geen probleem meer, kaka daarentegen -maar ik bespaar u de details).

Maar de voorbije twee dagen kwam hij fris als een hoentje en met een propere broek (ja, zelfs die waarmee hij 's morgens was vertrokken) thuis, dus dat zit wel snor.

Tags: eerste schooldag, kleuterschool

Vakantieplannen

Het zal morgenvroeg pijn doen, en lang niet alleen bij mij. In ben al de hele dag in denial maar nu kunnen we er niet langer omheen. De vakantie zit erop.

Naar goede gewoonte zal ik morgen, om de pijn enigszins te verzachten, als eerste werk een reeks nieuwe vakantiedagen aanvragen. U moet dat ook eens proberen, het helpt. Toch een beetje.

We hebben de voorbije weken nieuwe vakantieplannen gesmeed. Tijdens de paasvakantie, die er sneller zal zijn dan we denken, trekken we met het ganse gezin nog eens enkele dagen naar een Landal Greenpark. Hopelijk is het zwembad er beter dan in Port Greve. We zijn er ook eindelijk uit waar we deze zomer naar toe gaan (opnieuw Bretagne) en we hebben ook al één week geboekt. En misschien vliegen A en ik begin mei ook nog ergens naar toe.

Want thuis zijn is leuk, maar écht vakantie is het natuurlijk niet.

Tags: vakantie

Monsieur Croquette

Als Miami Vice-fan kan ik best leven met mijn nieuwe bijnaam die ik aan oudejaarsavond overhield. Omdat ik -u had het natuurlijk al lang geraden- voor de huisgemaakte kroketten had gezorgd. Ongetwijfeld beginnersgeluk maar ze waren wel perfect. Toch zeker wat de vorm betreft, zowel voor als na het bakken. Zelf vond ik dat ze iets pittiger mochten smaken, maar volgens de andere tafelgenoten smaken huisgemaakte kroketten nu eenmaal zo. Moeilijk is dat niet, zelf kroketten maken. En al zeker niet met het recept uit "De basis" van Homarus. Maar wel véél werk.

Neen, voor ons nooit meer "gourmet" of -nog erger- fondue op oudejaarsavond. De succesformule van vorig jaar werd dus gewoon herhaald.

Die kroketten werden geserveerd met een uitgebreide krans van wintergroenten en een côte à l'os van 1,8 kg (voorwaar, een prachtig stuk vlees), perfect gebakken op de barbecue (de weergoden waren ons bijzonder gunstig gezind). Daarvoor hadden we ons al tegoed gedaan aan een reeks exquise hapjes, van mosselen (heerlijk klaargemaakt op de barbecue), over kreeftencocktail, tot geglaceerde oesters met champagnesaus. Afgesloten werd er met sabayon met Leffe, koffie en een dessertbordje.

Ik ben 2008 nu al beu, dat het maar vlug weer oudejaarsavond is.

Tags: oudejaarsavond, culinair, kroketten